PropertyValue
rdfs:label
  • Lucjan Staniak - (Czerwony Pająk)
rdfs:comment
  • Łucjan Staniak (ur. w 1920) - Polski seryjny morderca, skazany za morderstwo 6 kobiet pomiędzy 1964 a jego aresztowaniem w 1967. Sam przyznał się do 20 morderstw. Ze względu na podobieństwo zbrodni, często porównywany jest do Kuby Rozpruwacza. Prasa nazywała go „Czerwonym Pająkiem” ze względu na charakter pisma i czerwony atrament, którego używał do korespondencji z prasą i policją. Jego pierwszą ofiarą była 17-letnia Danka Maciejowicz z Olsztyna. 23 lipca 1964 w parku miejskim znaleziono jej nagie, wypatroszone zwłoki. Dziewczyna została też zgwałcona.
dcterms:subject
abstract
  • Łucjan Staniak (ur. w 1920) - Polski seryjny morderca, skazany za morderstwo 6 kobiet pomiędzy 1964 a jego aresztowaniem w 1967. Sam przyznał się do 20 morderstw. Ze względu na podobieństwo zbrodni, często porównywany jest do Kuby Rozpruwacza. Prasa nazywała go „Czerwonym Pająkiem” ze względu na charakter pisma i czerwony atrament, którego używał do korespondencji z prasą i policją. Jego pierwszą ofiarą była 17-letnia Danka Maciejowicz z Olsztyna. 23 lipca 1964 w parku miejskim znaleziono jej nagie, wypatroszone zwłoki. Dziewczyna została też zgwałcona. Drugą ofiarą była 16-letnia Anita Kaliniak z Warszawy. 17 stycznia 1965 Staniak udusił ją metalowym drutem. W jej pochwie lekarz sądowy znalazł metalowy kolec średniej wielkości. Kolejny atak „Czerwonego Pająka” miał miejsce w Poznaniu. 1 listopada 1965 obezwładnił Jankę Popielską chloroformem, zgwałcił i zakuł śrubokrętem na śmierć. 1 maja Staniak ponownie zaatakował w Warszawie. 17-letnią Marysię Gałązkę odnaleziono martwą z długą raną wzdłuż tułowia. Później okazało się, że przed śmiercią została zgwałcona. W Wigilię 1966 „Czerwony Pająk” zamordował kobietę w pociągu relacji Kraków-Warszawa. Przeszukano każdego pasażera, jednak mordercy nie znaleziono. W czasie śledztwa okazało się, że ofiara miała 14-letnią siostrę, która została zamordowana 3 lata wcześniej. Detektywi dowiedzieli się, że obie siostry należały do Krakowskiego Klubu Miłośników Sztuki. Z kręgu podejrzanych zaczęto wykluczać coraz więcej członków klubu. Uwagę śledczych przykuł tłumacz, często podróżujący po kraju. W szufladzie Staniaka znaleziono kilkanaście noży do zdzierania farby i kilka obrazów jego autorstwa. Większość była w krwistoczerwonych odcieniach. Jeden z nich przedstawiał wypatroszoną kobietę, której z rozciętego brzucha wystawał bukiet kwiatów. Jak później ustalono, właśnie tą farbą Staniak pisał wszystkie listy do mediów. 31 stycznia 1967 do mieszkania mordercy wysłano milicjantów, jednak nikogo tam nie zastano. Tego samego dnia Staniak w pociągu do Łodzi ogłuszył butelką (na której zostawił odciski palców) po wódce i zamordował 18-letnią Bożenę Raczkiewicz. Tak, jak inne swoje ofiary zdarł z niej sukienkę i majtki, a następnie zadźgał nożem. Następnego dnia został aresztowany. W czasie przesłuchań przyznał się do wszystkich zbrodni, jednak dokładnie opisał tylko 6 wyżej wymienionych, dlatego istnieje przypuszczenie, że do przyznania się do kolejnych 14 został zmuszony przez śledczych podczas przesłuchania. Oskarżony próbował się usprawiedliwiać tym, że jego rodzice i siostra zginęli w wypadku samochodowym, którego sprawczyni nie została ujęta. Łucjan Staniak został skazany na karę śmierci, jednak po badaniach psychiatrycznych uznano go za niepoczytalnego i osadzono w krakowskim ośrodku dla psychicznie chorych. Polacy jeszcze nie upadli. Kategoria:Legendy miejskie