| abstract | - Pewnie każdy z was przed snem oglądał bajki. Gdy miałem 6 lat bardzo lubiłem oglądać bajki przed pójściem do łóżka. Były to głównie kreskówki z motywami superbohaterów lub innych, tym podobnych postaci. Pewnego dnia mój ojciec podarował mi kasetę VHS. Wzbudzała ona u mnie pewien strach, którego nie można było opisać. Okładka kasety była czarna z białym napisem: ,,Królestwo Niekończącej Się Tęczy". Nazwa nie wzbudzała u mnie przerażenia, aż do wieczora. Po zjedzeniu kolacji i załatwieniu spraw fizjologicznych, udałem się do swojego pokoju, żeby obejrzeć bajkę i później pójść spać. Gdy wygodnie położyłem się w moim łóżku w kształcie samochodu, przykryty potulnie pościelą w Pokemony, poprosiłem moją mamę, aby włączyła mi bajkę. Po włączeniu jej i zgaszeniu światła uśmiechnęła się ciepło i pocałowała mnie w policzek na dobranoc i wyszła z pokoju, aby położyć się spać. Bajka zaczynała się normalnie jak każda, lecz jedno mnie niepokoiło: otóż każda z postaci świeciła się jaskrawymi barwami i mówiła niezrozumiałym językiem. Po 15 minutach ekran zrobił się na chwilę czarny i znów po chwili zrobił się jaskrawy, aż mnie oczy rozbolały. Nie patrzyłem na telewizor, ale słyszałem agonalne krzyki wydobywające się z głośników, mieszały się one z szaleńczym śmiechem dzieci, co dawało dawkę niesamowitego strachu. Po chwili zebrałem się na odwagę i popatrzyłem w stronę telewizora, ujrzałem szkaradną postać ze zdeformowaną twarzą i kończynami. Wzbudzała we mnie szczególny strach, nie mogłem się ruszyć, lecz po chwili odzyskałem siłę i pobiegłem schować się do szafy. Siedząc w niej usłyszałem przeraźliwy krzyk z sypialni moich rodziców, był on tak straszliwy aż opróżniłem pęcherz ze strachu i zacząłem szlochać, ale przypomniały mi się słowa dziadka: ,, Prawdziwy żołnierz w momencie strachu jest twardy i nigdy się nie poddaje", więc wziąłem się w garść i szybko pobiegłem do mojej sypialni wyłączyć tą chorą kreskówkę. Gdy wybiegłem z pokoju zauważyłem tą kreaturę i poczułem nagły przepływ adrenaliny, zbiegłem szybko po schodach i poleciałem do kuchni po nóż. Stałem w kącie i patrzyłem jak schodzi po schodach. Była blisko kuchni i po chwili powiedziała, że chce skosztować tylko moich wnętrzności po czym uśmiechnęła się obrzydliwie, a z jej ostrych, powykrzywianych kłów wystawały kawałki skóry i ludzkiego mięsa. Pobiegłem do niej i zamachnąłem się nożem, lecz potknąłem się i uderzyłem głową w podłogę. Na następny dzień obudziłem się w białym pokoju, zacząłem rozglądać się po nim i zobaczyłem moją babcię i sąsiada. Powiedział mi, że usłyszał krzyki i hałas w domu i pobiegł do nas z dubeltówką i zauważył mnie na podłodze i jakieś stworzenie. Wycelował w nie i wystrzelił, ale spudłował. Potwór uciekł, a on pobiegł na górę i zobaczył krwawe plamy prowadzące do sypialni i łazienki. W wannie zastał zmasakrowane zwłoki mojej siostry, a na ziemi rozszarpanego psa, zszokowany poszedł do sypialni i zobaczył zdeformowane zwłoki moich rodziców. Po tym pobiegł na dół, zadzwonił po policję i pogotowie. Po tym całym incydencie, już nigdy nie oglądałem kreskówek. Babcia zapisała mnie na spotkania z psychologiem, policja wszczęła poszukiwania sprzedawcy kaset, niestety bez rezultatu. Mam już 26 lat, a nadal nie mogę się otrząsnąć z tego, co się wydarzyło, a dla wszystkich, którzy to przeczytali mam prośbę: NIGDY NIE KUPUJCIE FILMÓW Z NIEZNANYCH ŹRÓDEŁ! Kategoria:Opowiadania Kategoria:Pasty do poprawy Kategoria:Legendy miejskie Kategoria:Telewizja
|
