| abstract | - thumb|180px Reanimeren is het overnemen van de ademhaling en vooral de bloedsomloop indien er sprake is van een hartstilstand bij een slachtoffer. Indien zowel de ademhaling als de circulatie weer op gang gebracht moeten worden, spreekt men ook wel over Cardiopulmonaire Resuscitatie (CPR). Omdat bij iemand die niet ademt en/of geen hartslag heeft de dood binnen enkele minuten zal optreden als er niets wordt gedaan, wordt getracht zoveel mogelijk mensen de basale reanimatievaardigheden te leren, omdat in de meeste gevallen waarin hier vraag naar is geen professionele hulpverlener aanwezig zal zijn. Reanimatie kan in eerste instantie gebeuren zonder technische hulpmiddelen, of met behulp van een automatische defibrillator die in Nederland op steeds meer plaatsen voorzien wordt. Wanneer er bijkomende hulp is van een ziekenwagen, urgentie-wagen (MUG of PUC) of in het ziekenhuis kan er medicatie ter ondersteuning gegeven worden en kan er bijkomend ingegrepen worden. De overlevingskansen van het slachtoffer hangen sterk af van de snelheid waarmee de ambulance ter plaatse is. Alvorens te beademen instrueert men dus liefst een omstander om hulp te halen of 112 te bellen. Uit een Japans onderzoek (2006) zou blijken dat in geval van hartaanval de overlevingskansen verdubbelen indien enkel en alleen borstcompressies worden toegedient. Dit is buiten Japan nog niet overgenomen in richtlijnen, maar er lopen wel onderzoeken naar de noodzaak van de bijbehorende beademing. Op dit moment (juni 2008) wordt bijvoorbeeld in Nederland geïnstrueerd dat het nut van beademen allerminst zeker is en dat bovendien zonder beademing de bloedsomloop beter op gang kan worden gehouden. Mensen wordt geadviseerd om als beademing om een of andere reden lastig of onmogelijk is dan maar alleen borstcompressies toedienen.
|
