| rdfs:comment | - ŚMIERĆ PELINALA I w sali tronowej Wieży z Bieli i Złota, gdzie posadzka spływała krwią, oderżnięta głowa Pelinala przemówiła do skrzydlatego byka, Morihausa, półboga i kochanka Al-Esh, mówiąc: „Nasi wrogowie mnie pokonali i pochowali moje ciało w kryjówkach. Na pośmiewisko boskich zamierzeń, Ayleidzi pocięli mnie na osiem części, bo mają obsesję na punkcie tej liczby". MŁODOŚĆ ALESSJI ZA CZASÓW NIEWOLNICTWA MORIHAUS TŁUMACZY IMIONA ALESSJI „Choć nie ma jej przy moim boku, pozostanie skąpana w gwiazdach, pierwsza Cesarzowa, Pani Nieba, Królowa na Cyrodzie".
|
| abstract | - ŚMIERĆ PELINALA I w sali tronowej Wieży z Bieli i Złota, gdzie posadzka spływała krwią, oderżnięta głowa Pelinala przemówiła do skrzydlatego byka, Morihausa, półboga i kochanka Al-Esh, mówiąc: „Nasi wrogowie mnie pokonali i pochowali moje ciało w kryjówkach. Na pośmiewisko boskich zamierzeń, Ayleidzi pocięli mnie na osiem części, bo mają obsesję na punkcie tej liczby". A Morihaus, zmieszany, prychnął przez swój pierścień mówiąc: „Twoja krucjata potoczyła się inaczej niż ona radziła, Białoręki, ale ja jestem bykiem i stąd brak mi rozwagi. Myślę, że poszedłbym utoczyć krew z więźniów, gdybyś zostawił któregoś przy życiu. Jesteś krwią wspaniałą, wuju i przyjdziesz znowu, jako lis, zwierzę czy światło. Cyrod wciąż należy do nas". Wtedy Pelinal przemówił znowu i po raz ostatni: „Strzeż się, Morihausie, strzeż się! Wzrokiem umarłych widzę teraz, że wróg mój wciąż żyje i gorzka to wiedza, którą muszę zabrać do grobu. Lepiej, żebym umarł wierząc w swoje zwycięstwo. Choć został wygnany poza drzwi nocy, powróci. Bądź czujny! Nie mogę już ochraniać ludzi przed zemstą Umarila". MŁODOŚĆ ALESSJI ZA CZASÓW NIEWOLNICTWA Plemię z którego pochodzi Perrif nie jest znane, jednakże dorastała w Sard, znanym jako Sardarvar Leed, gdzie Ayleidzi spędzali ludzi z całego Niben: kothri, nede, al-gemha, ludzi 'kreath (choć później byli oni sprowadzani z północy), keptu, ludzi ge (którzy w końcu zostali zniszczeni, kiedy Król Kwiatów Nilichi złożył wielką ofiarę bogu insektów znanemu jako [brak tekstu]), al-hared, ludzi ket oraz innych. Ale to był Cyrod, serce imperatum saliache, gdzie ludzie nie znali wolności, nie mogli mieć rodziny, ani wybierać imienia, chyba, że w tajemnicy, więc dla ich obcych panów wszystkie te rozróżnienia były bez znaczenia. Ludzie dźwigali kamienie lub nawadniali pola, utrzymywali drogi i świątynie albo też torturowano ich dla dziwnych przyjemności czy sztuki, tak jak w wyjących kołach Vindasel czy ogrodach wnętrzności Sercen. Tworzono z ich ciała rzeźby, które można było znaleźć wszędzie pośród niewolników Ayleidów w tamtych czasach albo, co gorsze, wysyłano ich do królestwa Króla Ognia Hadhuula, gdzie produkcja narkotyków z ciał żywych nosicieli, którym wszczepiano daedrony, pozwalała odurzać się nowymi wizjami udręki, a dzieci podpalano żywcem, by urządzać na nie nocą polowania z tygrysami. MORIHAUS TŁUMACZY IMIONA ALESSJI Wtedy Morihaus powiedział do nich: „W waszych opowieściach macie na nią wiele imion: Al-Esh, które daliście jej w zachwycie, co w tłumaczeniu brzmi jak coś zbytecznego, „wielka wielka", od którego pochodzą bardziej znajome zniekształcenia: Aleshut, Esha, Alessja. Znacie ją jako Paravant, które to imię dostała przy koronacji, „pierwsza ze swojej rasy", przez które bogowie rozumieją śmiertelnika zasługującego na majestat, co znaczy uśmiercająca, poszukująca i uzdrawiająca, a z niego powstały Paraval, Pevesh, Perrethu, Perrif oraz, w moim przypadku, ponieważ tak nazywałem ją, gdy byliśmy kochankami: Paravania". „Choć nie ma jej przy moim boku, pozostanie skąpana w gwiazdach, pierwsza Cesarzowa, Pani Nieba, Królowa na Cyrodzie". A oni uznali, że udzielono im pełnej odpowiedzi i odeszli.
|
