| rdfs:comment | - Vorto, laŭ Reta Vortaro, estas la eterna saĝo de Dio, enkarniĝinta en Jesuo. En la komenco ekzistis nur la Vorto, kaj la Vorto estis bona, sed Dio devis parole plenigi senfinan tempon, do liaj vortoj postnelonge tromultiĝis, aĉiĝis kaj ektedis ĉiujn.
|
| abstract | - Vorto, laŭ Reta Vortaro, estas la eterna saĝo de Dio, enkarniĝinta en Jesuo. En la komenco ekzistis nur la Vorto, kaj la Vorto estis bona, sed Dio devis parole plenigi senfinan tempon, do liaj vortoj postnelonge tromultiĝis, aĉiĝis kaj ektedis ĉiujn. Vortoj ŝajnas esti (almenaŭ supraĵe) sed fakte ne estas partoj de la leksikono aŭ vortotrezoro de lingvo. Ene de lingvistiko, vorto estas difinita specife kiel respektado de la fonetikaj limigoj de lingvo. Tio estas, ĝi ne inkludas sonojn aŭ seriojn de sonoj kiuj ne ekzistas en tiu lingvo: ĝi estas facile pronocebla por parolantoj de la lingvo. Ankaŭ, kiam skribita, vorto ne inkluzivas subliniojn de signoj kiuj ne estas allaseblaj en la literumado de la lingvo. Ekzemple, "ĉojko" estas vorto en Esperanto, dum "dfhnksd" ne estas. La lasta estas ekzemplo de nevorto. Nevortoj estas komparataj al vortoj en tio ke ili ne estas prononceblaj kaj de ilia literumo, kiuj ne povus esti la literumo de reala vorto.
|
