| abstract | - Oethman ibn Affan (Arabisch: عثمان بن عفان) (574 – 656) was de derde kalief en wordt beschouwd als één van 'Vier Rechtschapen Kaliefen'. Na de dood van Omar ibn al-Khattab regeerde hij over het Arabische Rijk van 644 tot 656. Oethman werd geboren in de rijke clan van de Omajjaden van de Qoeraisj-stam in Mekka, een paar jaar na Mohammed. In tegenstelling tot het grootste deel van zijn bloedverwanten, bekeerde hij zich vroeg tot de islam, en was bekend door het gebruiken van zijn rijkdom voor liefdadigheid. Hij huwde twee dochters van Mohammed, die hem de bijnaam Dhoen Nurayn of 'Bezitter van Twee Lichten' hebben gegeven. Tijdens het leven van Mohammed maakte hij ook deel uit van de eerste emigratie van moslims naar de stad Aksum in Ethiopië en de latere verhuizing van Mekka naar Medina. Volgens de islamitische traditie was Oethman een van de tien mensen van wie werd getuigd dat zij voor het Paradijs bestemd waren. Na zijn dood wordt Kalief Ali de vierde en laatste "rechtgeleide kalief"
|
