| rdfs:comment | - Adam – imię męskie, które powstało od zderzenia słów JA ci dam, co sugeruje, iż jest to osobnik ordynarny, skąpy, mizantrop i w ogóle – zakała społeczeństwa. Zawsze daje z łaski i z pogardą rzuca te nędzne ochłapy (a, żebyś ty się udławił nimi, draniu!). Podobno jego ulubionym powiedzeniem było A dam Ci, dam. Imię to jest bardzo powszechne, dlatego nie warto wołać na ulicy: Adam, bo obejrzy się z 20 osób.
|
| abstract | - Adam – imię męskie, które powstało od zderzenia słów JA ci dam, co sugeruje, iż jest to osobnik ordynarny, skąpy, mizantrop i w ogóle – zakała społeczeństwa. Zawsze daje z łaski i z pogardą rzuca te nędzne ochłapy (a, żebyś ty się udławił nimi, draniu!). Podobno jego ulubionym powiedzeniem było A dam Ci, dam. Imię to jest bardzo powszechne, dlatego nie warto wołać na ulicy: Adam, bo obejrzy się z 20 osób. Jest to pierwsze imię świata, nadane nie wiadomo przez kogo Adamowi w Raju. Istnieje sugestywna hipoteza, iż on sam nadał sobie to imię, gdy nazywał wszystkie zwierzęta po imieniu. W tym kontekście imię Adam byłoby nazwą gatunkową, a nie imieniem, ale nie czepiajmy się takich szczególików. Ulubionym zajęciem tych osobników jest noszenie podziurawionych na kolanach spodni upapranych dżemem. Nie lubią: wielu rzeczy, niestety nie możemy tutaj tego opublikować, bo nie starczyłoby na to 5 metrowej książki. Jednakże wiadomo z ankiety, że młodzi chłopcy o imieniu Adam o wszystko pytają się mamusi, na przykład „Mamusiu, mogę zjeść kisiel i masełko?”.
|
