| rdfs:comment | - To już koniec, zaczęło się. Przez CIEBIE, a nie przeze mnie. Umierają ludzie, a zaczęło się to od twojej matki, co nie? Myślisz że jesteś ocalona? Hah. W końcu cię znajdziemy, a Antoni jest zajęty myśleniem o twojej śmierci. Jeżeli chcesz żyć, zamknij drzwi i okna. To już koniec. Lękaj się. - To tu, dom Antoniego - Powiedziałem - Myślisz że tam wejdziemy? Nie ma mowy. - Powiedział Piotrek - A jeżeli zginiemy?! - wypowiedzaiał Bartek. - Dobra zamknijcie japę! Może i zginiemy, ale pokonamy Antoniego. - Powiedziała Anka. Weszliśmy do domu. Wszędzie krew, ale dlaczego? Szliśmy dalej.
|
| abstract | - To już koniec, zaczęło się. Przez CIEBIE, a nie przeze mnie. Umierają ludzie, a zaczęło się to od twojej matki, co nie? Myślisz że jesteś ocalona? Hah. W końcu cię znajdziemy, a Antoni jest zajęty myśleniem o twojej śmierci. Jeżeli chcesz żyć, zamknij drzwi i okna. To już koniec. Lękaj się. - To tu, dom Antoniego - Powiedziałem - Myślisz że tam wejdziemy? Nie ma mowy. - Powiedział Piotrek - A jeżeli zginiemy?! - wypowiedzaiał Bartek. - Dobra zamknijcie japę! Może i zginiemy, ale pokonamy Antoniego. - Powiedziała Anka. Weszliśmy do domu. Wszędzie krew, ale dlaczego? Szliśmy dalej. - Chyba wiem czemu tu jest krew. - Powiedziałem. - Zatłukli tu świnię, czy co? - Zapytał Adam. - Nie żartuj sobie. To tu przyprowadza ofiary Dr. Philips. - Powiedziałem Czemu tak sądził, a może w nim jest Antoni? Nie wiem, czemu. Było widać dziwną rzecz w jego oczach. - Jezu Chryste! - Krzyknęła Anka - Co się stało? - Zapytałem - To, to moja mama - Wypłakała Anka. - Dobra. Rozdzielamy się. Adam i Bartek idą do szpitala, a ja i Anka zostajemy tutaj. Spotykamy się przy domu policjanta - Zasugerowałem. Sprawdzaliśmy dom. Nagle stał się nieoczekiwany zwrot akcji. Znaleźliśmy ciało Johna Philipsa i jego ojca, ale gdzie jest ojciec Antoniego? To już przedostatnia część ,,Słowa czynią śmierć". Jeżeli chcecie więcej części piszcie na adres arturprzygodzinski@interia.pl Kategoria:Opowiadania
|
