| rdfs:comment | - Estis iam usona milionulo, kaj li deziris fiki kun princino; sed ŝi devus esti vera princino. Por trovi tian princinon li faris multajn kaj longajn vojaĝojn en la tuta mondo; sed ĉie, kien li venis, li renkontis jen unu jen alian malfacilaĵon. Ekzistis certe sufiĉe da senmonaj princinoj, ĉefe rusaj, sed ĉu ili estas veraj princinoj, li ne povis tuj ekscii; ĉe ĉiu el ili li trovis ion malveran. Fine li revenis al sia domego en Usono, kaj li tiam estis tre ĉagrenita, kion oni povos bone kompreni, ĉar lia plej sincera deziro estis ja fiki kun vera princino.150px|right
|
| abstract | - Estis iam usona milionulo, kaj li deziris fiki kun princino; sed ŝi devus esti vera princino. Por trovi tian princinon li faris multajn kaj longajn vojaĝojn en la tuta mondo; sed ĉie, kien li venis, li renkontis jen unu jen alian malfacilaĵon. Ekzistis certe sufiĉe da senmonaj princinoj, ĉefe rusaj, sed ĉu ili estas veraj princinoj, li ne povis tuj ekscii; ĉe ĉiu el ili li trovis ion malveran. Fine li revenis al sia domego en Usono, kaj li tiam estis tre ĉagrenita, kion oni povos bone kompreni, ĉar lia plej sincera deziro estis ja fiki kun vera princino.150px|right Ian vesperon la vetero fariĝis treege malbela; fulmadis kaj tondris kaj senĉese falis de la ĉielo pluvegoj (Ho, li memoris, mi restis en mia domego en Miamio! Mi forgesis vojaĝi al Kalifornio antaŭ tiu malbenata huragana sezono!). Nun iu frapis la pordegon de la kastelo, kiun li aĉetis kaj prenis ŝtonon post ŝtono el Francio, kaj la maljuna riĉulo sendis iun por malfermi. 300px|left Ekster la pordego staris princino. Sed, ho ĉielo, kian aspekton ŝi havis! De ŝiaj haroj kaj de la vestaĵo gutegis la akvo; ĝi tute trafluis ŝiajn ŝuojn kaj elgutadis el la kalkanumo, kaj dum ŝi staris ĉi-tie en la pluvego ŝi diris, ke ŝi estas vera princino, ne kontraŭleĝe enmigrinta putino. 200px|right Nu, ĉi-tion ni facile ekscios! pensis la maljuna riĉulo; li nenion diris sed iris en la dormoĉambron, kaj forpreninte la tutan litaĵon li pisis sur la fundon de la lito. Li prenis nun dudek matracojn, metis ilin sur la pison, kaj sur la matracojn li plie metis dudek kusenegojn, faritajn el la plej mola lanugo, kiu ekzistas. En ĉi-tiu lito la princino devis dormi nokte. Je l' mateno oni ŝin demandis, kiel ŝi dormis. "Ho, malbonege!" la princino respondis, "mi preskaŭ ne ripoziĝis la tutan nokton, kaj mi ne komprenas, kio troviĝis en la lito. Mi sentis ia bonflaraĵon, eble vira piso, kaj mia tuta korpo fariĝis varmega kaj ekcita. Estas tre agrabla kaj stranga okazo! Mi devas masturbiĝi dum tuta nokto! Vira piso faras ke mi deziru fikadon!" Nun oni povis kun certeco scii, ke ŝi estas vera princino, ĉar la pison ŝi estis eksentinta eĉ malgraŭ la dudek matracoj kaj la dudek kusenegoj kun la plej mola lanugo kiu ekzistas. Neniu alia ol vera princino povus posedi tian mirindan sentemecon kaj strangajn seksajn gustojn! Post ĉi-tio la riĉulo edziĝis kun ŝi, ĉar li ja sciis, ke lia edzino estas vera princino, kaj la pison li enmetas en ŝia buŝon ĉiunokte. Tiel ili vivas feliĉaj se ili ne eksgeedziĝis.
|
