| rdfs:comment | - Ludzie, wasz gatunek cały czas nie przestaje mnie zadziwiać. Każdy z was jest inny, a jednak z naukowego punktu widzenia wcale się od siebie nie różnicie. To fascynujące ile tajemnic mogą w sobie kryć takie zwyczajne worki na emocje. Stoję właśnie w waszym budynku przyglądając się temu fascynującemu światowi, odwracam się. Co widzę? Osobnik płci żeńskiej, homo sapiens, wiek około 16 lat, wyraźnie okazuje uczucie które wy nazywacie strachem. Zbliżam się powoli a uczucie narasta. Unoszę urządzenie, och, a cóż to za urządzenie? To narzędzie mojej własnej produkcji, ostrze, mocno zakrzywione, tworzy coś w rodzaju półokręgu. Wygodne, funkcjonalne i stylowe, prawda? Opuszczam je, zagłębiam w klatce piersiowej obiektu. Dźwięk, bardzo nieprzyjemny. Nazywacie go chyba okrzykiem bólu, może należałob
|
| abstract | - Ludzie, wasz gatunek cały czas nie przestaje mnie zadziwiać. Każdy z was jest inny, a jednak z naukowego punktu widzenia wcale się od siebie nie różnicie. To fascynujące ile tajemnic mogą w sobie kryć takie zwyczajne worki na emocje. Stoję właśnie w waszym budynku przyglądając się temu fascynującemu światowi, odwracam się. Co widzę? Osobnik płci żeńskiej, homo sapiens, wiek około 16 lat, wyraźnie okazuje uczucie które wy nazywacie strachem. Zbliżam się powoli a uczucie narasta. Unoszę urządzenie, och, a cóż to za urządzenie? To narzędzie mojej własnej produkcji, ostrze, mocno zakrzywione, tworzy coś w rodzaju półokręgu. Wygodne, funkcjonalne i stylowe, prawda? Opuszczam je, zagłębiam w klatce piersiowej obiektu. Dźwięk, bardzo nieprzyjemny. Nazywacie go chyba okrzykiem bólu, może należałoby zmniejszyć jego częstotliwość? W każdym razie jest to wada i wiem jak ją naprawić. To proste, wystarczy bardziej zagłębić urządzenie, tak aby przebiło serce. ------------------------------------------------------------------------------------------- Część 2. 2 lipca 1947, ok. 120 km na północny-zachód od miejscowości Roswell w stanie Nowy Meksyk według powszechnej opinii rozbił się statek kosmiczny. Mimo zapewnień dowódcy ósmej armii powietrznej generała brygady Rogera Ramey'a że tak zwane UFO było w rzeczywistości balonem meteorologicznym typu Rawin ludność wciąż opowiadała sobie niestworzone historie o tajemniczych przybyszach z kosmosu. W sierpniu, tego samego roku doszło do jeszcze dziwniejszych wydarzeń a wieść o nich nie dotarła do uszu żadnego z cywili. Dokładnie miesiąc po wydarzeniach z Roswell Mike Brown, ochroniarz w laboratorium nr. 6 w Strefie 51 przyszedł do pracy jak zwykle o 7:00 na poranną zmianę. Kiedy otworzył drzwi kartą magnetyczną wszystko wyglądało tak jak wyglądać powinno. Idealnie czyste, białe kafelki błyszczały w słońcu którego promienie wpadały do korytarza przez szyby w oknach. Jedyną rzeczą która od wejścia wydała mu się dziwna było to że w około nie było żywego ducha, mimo że według grafiku, 20 naukowców i badaczy powinno spędzać teraz ostatnie godziny nocnej zmiany. Zdziwiony tym młody chłopak wszedł głębiej do środka. Wszystko było na swoich miejscach, tak jak zawsze a poszczególne pokoje były zamknięte na klucz. Kiedy doszedł do końca napotkał jednak otwarte drzwi prowadzące do pokoju w którym zwykle przeprowadzano sekcje. Wszedł przez nie i od razu zakrył usta ręką, a jego oczy rozszerzyły się w strachu i zdumieniu. Na podłodze leżeli wszyscy ci którzy pracowali minionej nocy, ich oczy były zamknięte, a na brzuchach widać było ślady po ranie zadanej ostrym narzędziem. Mike podbiegł do telefonu wiszącego nad nad stołem z narzędziami chirurgicznymi i natychmiast zawiadomił przełożonego a ten zdumiony tym co usłyszał znalazł się na miejscu już po 20 minutach. Dokładna sekcja zwłok wykazała że każdy z nieboszczyków otrzymał przed śmiercią jeden cios który przeciął aortę co było bezpośrednim powodem śmierci. Przeszukanie pokoju nie dało wielu rezultatów. Nic nie zostało skradzione, narzędzia chirurgiczne zostały dokładnie wysterylizowane, jedynym tropem był napisany markerem na ścianie napis, który głosił "Cogito ergo sum". Kategoria:Opowiadania
|
