| rdfs:comment | - Witam. Jest to moje pierwsze tłumaczenie, więc proszę o wyrozumiałość i pamiętanie o tym, że tłumaczenie nigdy nie oddaje w stu procentach oryginału. Życzę miłej lektury i uprzedzam o konieczności przyciszenia głośników przy oglądaniu załączonego materiału (Zamieszczam znaleziony materiał z 1 poziomu, w adnotacjach znajdują się linki do następnych. Nie jest to prawdziwa gra, lecz jedynie odtworzona fanowska wersja. Oglądacie na własną odpowiedzialność). Kategoria:Gry Kategoria:Dziwne pliki Kategoria:Opowiadania
- In den 1990er Jahren soll es ein Spiel namens Mr. Mix gegeben haben, welches eine Art Lernspiel für das Schnellschreiben mit der Tastatur gedacht war. Die Aufgabe des Spielers bestand darin, die vorgegebenen Wörter - in diesem Fall Zutaten für ein Gericht - schnellstmöglich aufzuschreiben, sodass der Koch, also Mr. Mix, diese dann zu der Zubereitung des Gerichts nutzen konnte. Bis heute ist keinem bekannt, was die Hacker in dem letzten Level gesehen haben, was einen solchen psychischen Schaden verursacht hat. Vielleicht ist es auch besser so. "Ich bin Mr. Mix. Psschh."
- Unlike most typing games, however, this game is notorious for having an insane difficulty curve. The game has a "Words per Minute" requirement for each level, being as low as 10 on level one and as high as 85 on the third. By level five, the requirement reaches over 500, effectively making it impossible to proceed any further. Another rather disturbing aspect of the game was the design of Mr. Mix himself. He was a large, round-faced, overweight man with large beady eyes and red spots on his cheeks. "I'm Mr. Mix. Shhh."
- Ziel des Spiels ist es, einem Koch namens Mr. Mix die richtigen Zutaten aufzuschreiben. Während ihr im ersten Level von Mr. Mix zehn Wörter in der Minute tippen sollt, erscheint das fünfte Level mit 500 Wörtern unschaffbar. Ständiger Begleiter ist eine merkwürdige Hintergrundmusik. In Level vier und fünf soll die Musik so laut sein, dass sie Lautsprecher und sogar Trommelfelle beschädigt. Kinder, die mit dem Spiel in Kontakt kamen, erzählten von Albträumen; in den Träumen verriet Mr. Mix den Kindern ein Geheimnis. Nachdem sie aufwachten, erinnerten sie sich aber an keine Details.
|
| abstract | - Witam. Jest to moje pierwsze tłumaczenie, więc proszę o wyrozumiałość i pamiętanie o tym, że tłumaczenie nigdy nie oddaje w stu procentach oryginału. Życzę miłej lektury i uprzedzam o konieczności przyciszenia głośników przy oglądaniu załączonego materiału (Zamieszczam znaleziony materiał z 1 poziomu, w adnotacjach znajdują się linki do następnych. Nie jest to prawdziwa gra, lecz jedynie odtworzona fanowska wersja. Oglądacie na własną odpowiedzialność). Czy ktokolwiek pamięta starą grę na PC z wczesnych lat 90’ zwaną "Mr. Mix"? . Jest to głównie gra polegająca na pisaniu na klawiaturze, podobna do Mario Teaches Typing, gdzie musisz wpisywać słowa w okienko tekstowe, aby sprawić, by kucharz (tytułowy Mr. Mix) wrzucał składniki do miski. Jednak w przeciwieństwie do innych gier tego typu, gra ma notoryczny, niewyobrażalnie wysoki poziom trudności. Ma wysokie wymaganie wpm (słów na minutę) na każdym poziomie, będące w skali od 10 słów na poziomie pierwszym do aż 85 na trzecim. Jedną z głównych rzeczy zauważonych przez grające w grę osoby była muzyka w tle. Muzyka na pierwszym poziomie była niepokojącą mieszanką warkotów, których głośność nasilała się wraz z rosnącym poziomem, często powodując uszkodzenia starych głośników, które nie były zaprojektowane do ekstremalnie wysokich poziomów głośności. Drugi level nie posiadał żadnej muzyki, zaś muzyka na trzecim brzmiała jak ekstremalnie niskiej jakości nagranie suszarki. Pozostałe dwa poziomy zawierały ekstremalnie wysokie piski przez całą rozgrywkę powodujące silne urazy bębenków u osób, którym udało się dotrzeć tak daleko. Kolejnym niepokojącym aspektem gry był wygląd samego Mr. Mix'a. Był dużym, otyłym mężczyzną z dużymi koralikowatymi oczami, okrągłą twarzą i czerwonymi kropkami na policzkach. Większość dzieci grających w grę zgłosiło nawiedzające je realistyczne koszmary przedstawiające Mr. Mixa mówiącego do nich cichym, szorstkim głosem i grożącego im, aby o czymś nikomu nie mówiły. Pomimo tak szczegółowego zarysu tematu snów żadne z dzieci nie pamiętało dokładnie o co chodziło. Psycholog, który widział wiele z dzieci, zgłosił swe przerażenie niesamowicie wyraźnym terrorem na twarzach dzieci, gdy wymieniały detale swych koszmarów. Wiele dzieci zaczynało płakać w trakcie rozmów, błagając swych rodziców o "ratunek". Jednakże gra nie mogła być do końca winna tym zaburzeniom, gdyż różniły się one od siebie - w zależności od dziecka. Z oczywistych powodów gra nie sprzedawała się zbyt dobrze. Trwała w swego rodzaju zapomnieniu aż do czasu, gdy kilka lat temu grupka hakerów zdobyła dostęp do ROM'u z grą i zaczęła się przez niego przekopywać. Używając programu do hakowania udało im się zhakować kod gry i obejść niemożliwy piąty level. Jednakże to, co znaleźli, było ekstremalnie niepokojące i spowodowało odejście wielu z nich z projektu jednocześnie. Stosując się do raportu zostawionego przez hackerów, gra zachowywała się bardzo dziwnie po obejściu piątego poziomu. Gra crashowała się i wyłączała, wpisując garść plików do systemu użytkownika bezpośrednio do miejsca, gdzie pamięć RAM była niemal całkiem zapełniona. Pliki były ponoć zdjęciami ludzi z potwornie zniekształconymi twarzami, wyglądającymi na krzyczących w bólu i agonii, z oczami krwawiącymi z kanalików łzowych i ich zewnętrzną warstwą skóry całkowicie zdartą w wielu miejscach. Jeśli użytkownik spróbowałby usunąć pliki, komputer nagle zacząłby się crashować i pojawiłby się niebieski ekran, powodując nieodwracalne szkody dla twardego dysku. Hakerzy odkryli, że było to spowodowane pojedynczym bajtem w ROM'ie gry wyzwolonym po ukończeniu piątego poziomu. Po usunięciu go byli wreszcie w stanie przejść dalej - do finałowego szóstego poziomu. Niestety hackerzy odmówili komentarza na temat zawartości finałowego poziomu. Wszyscy stali się niesamowitymi paranoikami i samotnikami, odmawiając rozmów na temat czegokolwiek powiązanego z grą i okazując zadziwiająco silne symptomy zespołu stresu pourazowego. Wielu z nich straciło umiejętność formowania spójnych zdań w ciągu tygodnia, a w ciągu miesiąca wszyscy zaginęli. Wszystkie istniejące kopie gry zostały zniszczone. Do dnia dzisiejszego nie wiadomo, co takiego było w grze, że doprowadziło u nich do tak wielkiego uszczerbku na zdrowiu psychicznym. Może i lepiej. Dwa lata po całym incydencie, aresztowano mężczyznę próbującego porwać ośmioletnią dziewczynkę ze sklepu spożywczego. Po analizie DNA i odcisków palców, mężczyzna został zidentyfikowany jako jeden z hackerów, którym udało się wyświetlić końcowy poziom gry. Mężczyzna miał na sobie białą czapkę kucharza i wygląd niewypowiedzianej napastliwości i szaleństwa na twarzy. W czasie przesłuchiwań mężczyzna mówił tylko jedną rzecz: Kategoria:Gry Kategoria:Dziwne pliki Kategoria:Opowiadania
- In den 1990er Jahren soll es ein Spiel namens Mr. Mix gegeben haben, welches eine Art Lernspiel für das Schnellschreiben mit der Tastatur gedacht war. Die Aufgabe des Spielers bestand darin, die vorgegebenen Wörter - in diesem Fall Zutaten für ein Gericht - schnellstmöglich aufzuschreiben, sodass der Koch, also Mr. Mix, diese dann zu der Zubereitung des Gerichts nutzen konnte. Ungewöhnlich für so ein Spiel hatte Mr. Mix jedoch einen unglaublichen Schwierigkeitsgrad. So musste man im ersten Level zwar nur 10 Wörter in einer Minute schaffen, dafür aber beispielsweise bereits 85 Wörter pro Minute im 3. Level. Auf Level 5 war die Anforderung bereits bei über 500 Wörter, wodurch es eigentlich unmöglich war weiter voran zu schreiben. Ebenfalls ungewöhnlich war die Hintergrundmusik des Spiels. Im ersten Level hörte man ein beunruhigendes Knurren, welches mit der Zeit immer lauter wurde. Das Knurren wurde so laut, dass es oftmals Schaden an den damals genutzten Lautsprechern verursachte. Im zweiten Level war gar keine Hintergrundmusik zu hören, dafür hörte man im dritten Level eine schlechte Aufnahme eines Haartrockners im Hintergrund. Die letzten beiden Level hatten ein extrem lautes Läuten im Hintergrund, welches angeblich sogar Schäden am Trommelfell verursacht haben soll. Viele Kinder, die dieses Spiel gespielt haben, berichteten anschließend von furchtbaren Alpträumen in denen Mr. Mix mit ihnen gesprochen haben soll. Mit einer leisen und kratzenden Stimme forderte er die Kinder auf ein Geheimnis für sich zu behalten. Obwohl die Kinder sich daran noch erinnern konnten, wusste keines mehr was für ein Geheimnis es war. Offiziell wurde kein Bezug zu dem Spiel gemacht, da diese Vorkommnisse nicht bei allen Kindern auftraten, die das Spiel spielten. Mr. Mix verkaufte sich - wie zu erwarten - eher schlecht und war bei den meisten Spielern relativ unbekannt. Erst in den letzten Jahren konnte das Spiel an Popularität gewinnen, als sogenannte ROM-Hacker die Daten des Spiels genauer durchsuchten und die einzelnen Levels abarbeiteten. So war es ihnen auch möglich, dass eigentlich nicht machbare fünfte Level zu beenden. Was sie dann sahen, war sehr verstörend und brachte viele von ihnen dazu, das Spiel nicht weiter zu untersuchen. Laut den Berichten der ROM-Hacker wurde das Spiel nach dem fünften Level sehr merkwürdig. Es ist völlig unkontrolliert und abrupt abgestürtzt und fügte ununterbrochen und ohne Möglichkeit es zu stoppen ungewöhnlichethumb|Mr. Mix Dateien in den System-Ordner System32 hinzu, wodurch sich der Speicher des PCs füllte. Diese Dateien sollen Bilder von Menschen mit verzerrten Gesichtern gezeigt haben, die anscheinend großen Schmerzen ausgesetzt waren. Wenn man die Bilder löschen wollte, stürtzte der PC ab und verursachte irreparablen Schaden an der Festplatte. Die Hacker fanden anschließend heraus wie sie dieses Problem beseitigen konnten, sodass es ihnen möglich war in das 6. und letzte Level des Spiels zu gelangen. Unglücklicherweise wollte keiner der Hacker anschließend darüber reden, was sie im letzten Level von Mr. Mix sahen. Alle, die das Level sahen zeigten anschließend Anzeichen von Posttraumatischer Belastungsstörung. Einen Monat später wurden alle ROM-Hacker als vermisst gemeldet und alle Kopien des Spiels wurden vernichtet. Bis heute ist keinem bekannt, was die Hacker in dem letzten Level gesehen haben, was einen solchen psychischen Schaden verursacht hat. Vielleicht ist es auch besser so. Zwei Jahre nach diesem Unglück wurde ein Mann festgenommen, der versucht haben soll ein acht-jähriges Mädchen aus einem Süßigkeiten-Laden zu entführen. Durch DNA- und Fingerabdruck-Analyse konnte er als einer der ROM-Hacker von Mr. Mix identifiziert werden, welcher seither vermisst war. Er trug eine Kochmütze und hatte einen verstörten Gesichtsausdruck. Das Einzige was er seither jemals sagte war: "Ich bin Mr. Mix. Psschh."
- Unlike most typing games, however, this game is notorious for having an insane difficulty curve. The game has a "Words per Minute" requirement for each level, being as low as 10 on level one and as high as 85 on the third. By level five, the requirement reaches over 500, effectively making it impossible to proceed any further. One of the main things that people noticed about this game immediately was the background music. The music on the first level was an unsettling pattern of growls that got progressively louder as the level went on, often causing damage to early computer speakers that were not designed to handle extremely high volumes of sound. The second level had no music at all and the third had what sounded like an extremely low-quality recording of a hair dryer playing in the background. The remaining two levels had an extremely loud high-pitched ringing throughout the level that caused severe ear drum damage to those who managed to get that far. Another rather disturbing aspect of the game was the design of Mr. Mix himself. He was a large, round-faced, overweight man with large beady eyes and red spots on his cheeks. Most children who played the game reported having vivid nightmares of Mr. Mix speaking to them in a quiet, raspy voice and threatening them to keep quiet about something. However, none of them could remember exactly what that was. One psychologist who saw many of these children reported being disturbed by the sheer amount of terror on the faces of the children as they recounted the details of the nightmare. Many of the children broke down into tears in the process, begging for their parents to "save" them. However, no direct relationship to the game itself could be determined by these few cases, as not all children suffered the same adverse effects. For obvious reasons, this game did not sell very well. It remained in relative obscurity until a few years ago, when PC hackers got hold of a ROM of the game and started digging through it. Using memory hacking software, they managed to crack the game's code and bypass the impossible fifth level. What they found, however, was extremely disturbing and caused many of them to quit the expedition altogether. According to the reports these hackers left behind, the game behaves very strangely if the fifth level is bypassed. The game crashes violently and closes, writing a bunch of files to the user's System32 directory to the point that the RAM was almost completely filled. These files are reportedly pictures of people with horribly deformed faces, appearing to scream in pain and agony with their eyes appearing to be bleeding from their tear ducts and their outer layer of skin torn clean off in multiple places. If the user attempts to delete these files, the computer will violently crash and blue screen, causing permanent irreparable damage to the user's hard drive. The hackers found that this was caused by a lone byte in the game's ROM that triggered when the fifth level was completed. After removing this byte, they were able to proceed to the sixth and final level. Unfortunately, all of the original hackers declined to discuss what they saw in the final level. All of them became extremely paranoid and reclusive, refusing to talk about anything related to the game and showing astonishingly extreme symptoms of post-traumatic stress disorder. Most of them ceased to be able to form coherent sentences within a week and, within a month, all of them went missing. All remaining copies of the game were destroyed. To this day, no one knows what was in that game that caused them so much psychological damage. Maybe it's better that way. Two years after this incident, a man was arrested after trying to kidnap an eight-year old girl from a grocery store. Through DNA and fingerprint analysis, the man was identified as one of the original hackers who viewed the final level of the game. He was wearing a white chef's hat and had a look of unspeakable malice and insanity on his face. When interrogated, the man would only say one thing. "I'm Mr. Mix. Shhh."
- Ziel des Spiels ist es, einem Koch namens Mr. Mix die richtigen Zutaten aufzuschreiben. Während ihr im ersten Level von Mr. Mix zehn Wörter in der Minute tippen sollt, erscheint das fünfte Level mit 500 Wörtern unschaffbar. Ständiger Begleiter ist eine merkwürdige Hintergrundmusik. In Level vier und fünf soll die Musik so laut sein, dass sie Lautsprecher und sogar Trommelfelle beschädigt. Kinder, die mit dem Spiel in Kontakt kamen, erzählten von Albträumen; in den Träumen verriet Mr. Mix den Kindern ein Geheimnis. Nachdem sie aufwachten, erinnerten sie sich aber an keine Details. Natürlich bekam solch ein grässliches Spiel keine große Aufmerksamkeit. Das änderte sich allerdings vor einigen Jahren. Hacker hörten von Mr. Mix und wollten das Rätsel um ihn lösen. Nach kurzer Zeit gelang es ihnen, das eigentlich unschaffbare fünfte Level zu knacken. Was dann kam war unerwartet - das Spiel kopierte Bilder von entstellten Menschen in einen Systemordner. Beim Versuch, die Bilder zu löschen, stürzte jedes Mal der Computer ab. Doch die Hacker ließen sich nicht aufhalten. So gelangten sie ins sechste Level. Was dann passierte, ist nicht bekannt, da die Hacker nicht darüber sprechen wollten. Anzeichen für eine Posttraumatische Belastungsstörung (eine psychische Erkrankung, die vor allem bei Soldaten aus dem Krieg vorkommt)? Kurze Zeit später meldete man die Hacker als vermisst. Ein paar Jahre später tauchte ein Mann mit Kochmütze in einem Süßwarenladen auf und versuchte, ein Kind zu entführen. Als die Polizei ihn dingfest machen konnte, stellte dieser sich als einer der Hacker heraus. Alles was er sagte war:"I'm Mr. Mix, schhhh." Diese Geschichte ist allerdings total überzogen und wie sich herausgestellt hat, nicht wahr. Kategorie:Story-Sammlung Kategorie:Babys & Kinder
|
