This HTML5 document contains 138 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Subject Item

n2:

rdf:type

n19: n34: n83: n109: n120:

rdfs:label

Erkling Erkling Erkling Erkling Erkling Erkling Erkling Erkling

rdfs:comment

L'Erkling est une créature semblable à un elfe connue pour être un mangeur d'enfants. Classificatie Ministerie van Toverkunst: Gevaarlijk/Vereist specialistische kennis/Eventueel handelbaar door bekwaam tovenaar De Erkling is een elfachtig schepsel dat uit het Duitse Zwarte Woud stamt. De Erkling is groter dan de Kabouter (gemiddeld zo’n negentig centimeter lang), met een spits gezicht en een hoog, kakelend lachje. Die lach werkt vooral betoverend op kleine kinderen, die de Erkling probeert weg te lokken bij hun ouders om ze op te kunnen eten. Door strenge maatregelen van het Duitse Ministerie van Toverkunst is het aantal Erkling-slachtoffers de laatste eeuwen drastisch gedaald en de laatste bekende aanval, op de zesjarige tovenaars Bruno Schmidt, resulteerde in de dood van de Erkling, toen jongeheer Schmidt hem keihard op zijn kop sloeg met de opvouwbare Toverketel van zij Erklingen är en älvliknande varelse som härstammar från Schwarzwald i Tyskland. Erklingen är något större än en gnom, ungefär en meter hög, har spetsigt ansikte och ett gällt kacklande skratt som barn tenderar att bli mycket fascinerade och förtjusta i. Med hjälp av detta skratt försöker erklingen att locka iväg barnen för att sedan äta upp dem, men tack vare det tyska trolldomsministeriets observationer har antalet dödsfall kopplat till erklingar minskat drastiskt de senaste hundra åren. Un Erkling è una creatura elfica El Erkling es una criatura oriunda de la Selva Negra alemana, cuyo aspecto es similar al de los elfos. Son mas grandes que un Gnomo (miden noventa centímetros como termino medio) y tienen una cara puntiaguda. Los niños encuentran fascinante su alegre y agudo parloteo, y los erklings trataran de apartarlos de sus tutores con engaños para comérselos. Sin embargo, gracias a los severos controles del Ministerio de Magia alemán, durante los últimos siglos se han reducidos espectacularmente los asesinatos a manos de erklings; el ultimo ataque registrado de un erkling, cuyo objetivo era un niño de seis años llamado Bruno Schmidt, terminó con la muerte del erkling cuando el señorito Schmidt lo golpeo fuerte en la cabeza con el caldero plegable de su padre. Erklingen är en älvliknande varelse som härstammar från Schwarzwald i Tyskland. Erklingen är något större än en gnom, ungefär en meter hög, har spetsigt ansikte och ett gällt kacklande skratt som barn tenderar att bli mycket fascinerade och förtjusta i. Med hjälp av detta skratt försöker erklingen att locka iväg barnen för att sedan äta upp dem, men tack vare det tyska trolldomsministeriets observationer har antalet dödsfall kopplat till erklingar minskat drastiskt de senaste hundra åren. Classificatie Ministerie van Toverkunst: Gevaarlijk/Vereist specialistische kennis/Eventueel handelbaar door bekwaam tovenaar De Erkling is een elfachtig schepsel dat uit het Duitse Zwarte Woud stamt. De Erkling is groter dan de Kabouter (gemiddeld zo’n negentig centimeter lang), met een spits gezicht en een hoog, kakelend lachje. Die lach werkt vooral betoverend op kleine kinderen, die de Erkling probeert weg te lokken bij hun ouders om ze op te kunnen eten. Door strenge maatregelen van het Duitse Ministerie van Toverkunst is het aantal Erkling-slachtoffers de laatste eeuwen drastisch gedaald en de laatste bekende aanval, op de zesjarige tovenaars Bruno Schmidt, resulteerde in de dood van de Erkling, toen jongeheer Schmidt hem keihard op zijn kop sloeg met de opvouwbare Toverketel van zij <default>Erkling</default> Status Klasyfikacja Ministerstwa Magii Naturalne występowanie Pokrewne gatunki Alternatywne nazwy gatunku Pokarm Skóra Oczy Włosy Pióra Wzrost Długość Rozpiętośc skrzydeł Śmiertelność Cechy szczególne Przynależność Uzyskiwane składniki eliksirów Erkling — stwór bardzo podobny do elfa. Występuje w Schwarzwaldzie w Niemczech. Ma trzy stopy wzrostu, więc jest większy nawet od gnoma ogrodowego. Wydaje z siebie piskliwy chichot, którym próbuje odciągnąć dzieci od opiekunów, aby je następnie zjeść. Dzieci to nie jedyne pożywienie erklingów. Zjadają one również małe leśne kręgowce. Stworzenia te nie są odporne na zaklęcia, więc w przypadku zagrożenia można rzucić jakiekolwiek zaklęcie, które może nam pomóc w pozbyciu się erklinga. Erklings are elfish creatures, three feet tall on average (making them larger than gnomes) with pointed faces, which have a particular affinity for the taste of children. Their high pitch cackles are particularly entrancing to children, and they use this to lure them away from their guardians to eat them. These creatures also enjoy shooting darts at unsuspecting victims. Originating from the Black Forest in Germany, the difference between this creature and many others is that they can speak Human-language. Der Erkling, ein elfenhaftes Geschöpf, stammt ursprünglich aus dem Schwarzwald. Er ist größer als ein Gnom (im Durchschnitt einen Meter), hat ein spitzes Gesicht und ein überdrehtes, gackerndes Lachen, das besonders Kinder in Verzückung versetzt, die er von ihren Eltern weglockt und frisst. Strenge Kontrollen des Deutsche Zauberministeriums haben jedoch dazu geführt, dass die Erkling-Angriffe im Laufe der letzten Jahrhunderte drastisch zurückgingen. Der letzte bekannte Erkling-Angriff, der auf den sechsjährigen Zauberer Bruno Schmidt, führte zum Tod des Erklings, als Jung Bruno ihm mit dem faltbaren Kessel seines Vaters einen beherzten Schlag auf den Schädel verpasste.

dcterms:subject

n14: n17: n18: n25: n30: n50: n53: n58: n59: n66: n72: n73: n77: n86: n89: n96: n103: n105: n110: n116: n119: n121: n123: n130: n132: n134:

n102:

3

n78:

Schwarzwald und Bayern, Deutschland

n28:

Harry Potter et la Coupe de Feu (jeu)

n118:

XXXX

n42:

XXXX

n15:

Visage pointu

n88:

90.0

n91:

Les Animaux fantastiques

n79:

n80: n99:

n37:

Erkling.jpg

n5:wikiPageUsesTemplate

n6: n60: n92: n122:

n74:wikiPageUsesTemplate

n75: n124:

n69:wikiPageUsesTemplate

n70: n76:

n20:wikiPageUsesTemplate

n21: n57: n61: n71: n117:

n51:wikiPageUsesTemplate

n52: n56: n101: n104: n106: n114:

n8:wikiPageUsesTemplate

n9: n62: n65: n90: n131: n133:

n45:wikiPageUsesTemplate

n46: n111:

n40:wikiPageUsesTemplate

n41: n47: n128:

n43:wikiPageUsesTemplate

n44:

n54:wikiPageUsesTemplate

n55:

n84:wikiPageUsesTemplate

n85:

n35:

Erkling

n98:

Enfants

n129:

Erkling

n23:

n24: Zwierzę

n36:

Erkling Erkling

n108:

Hauselfen

n32:

Tueur

n87:

Produit un caquètement aigu attirant pour les enfants

n100:

XXXX

n48:

n49: n127:

n3:

n4: n7:

n81:

n82:

n97:

250

n94:

n95: n107: n112:

n125:

n126:

n63:

90.0

n22:

Erkling

n115:

250

n10:

n11:

n68:

Black Forest and Bavaria, Germany

n16:

250

n93:

Skrzat domowy

n38:

n39: n64:

n29:

* Leśne kręgowce * Dzieci

n67:

90

n113:

XXXX

n31:

XXXX

n26:

n27:

n33:abstract

Classificatie Ministerie van Toverkunst: Gevaarlijk/Vereist specialistische kennis/Eventueel handelbaar door bekwaam tovenaar De Erkling is een elfachtig schepsel dat uit het Duitse Zwarte Woud stamt. De Erkling is groter dan de Kabouter (gemiddeld zo’n negentig centimeter lang), met een spits gezicht en een hoog, kakelend lachje. Die lach werkt vooral betoverend op kleine kinderen, die de Erkling probeert weg te lokken bij hun ouders om ze op te kunnen eten. Door strenge maatregelen van het Duitse Ministerie van Toverkunst is het aantal Erkling-slachtoffers de laatste eeuwen drastisch gedaald en de laatste bekende aanval, op de zesjarige tovenaars Bruno Schmidt, resulteerde in de dood van de Erkling, toen jongeheer Schmidt hem keihard op zijn kop sloeg met de opvouwbare Toverketel van zijn vader. Categorie:Wezens Categorie XXXX Categorie:Magische Wezens Categorie:Wezens Erklingen är en älvliknande varelse som härstammar från Schwarzwald i Tyskland. Erklingen är något större än en gnom, ungefär en meter hög, har spetsigt ansikte och ett gällt kacklande skratt som barn tenderar att bli mycket fascinerade och förtjusta i. Med hjälp av detta skratt försöker erklingen att locka iväg barnen för att sedan äta upp dem, men tack vare det tyska trolldomsministeriets observationer har antalet dödsfall kopplat till erklingar minskat drastiskt de senaste hundra åren. Senast man hördes tala om ett barn som angripits av en erkling, var i fallet med den då sexårige Bruno Schmidt. Attacken slutade dock i erklingens död, då Schmidt hade sinnesnärvaro nog att slå till den med sin faders hopfällbara kittel. L'Erkling est une créature semblable à un elfe connue pour être un mangeur d'enfants. Un Erkling è una creatura elfica Erklings are elfish creatures, three feet tall on average (making them larger than gnomes) with pointed faces, which have a particular affinity for the taste of children. Their high pitch cackles are particularly entrancing to children, and they use this to lure them away from their guardians to eat them. These creatures also enjoy shooting darts at unsuspecting victims. Originating from the Black Forest in Germany, the difference between this creature and many others is that they can speak Human-language. Classificatie Ministerie van Toverkunst: Gevaarlijk/Vereist specialistische kennis/Eventueel handelbaar door bekwaam tovenaar De Erkling is een elfachtig schepsel dat uit het Duitse Zwarte Woud stamt. De Erkling is groter dan de Kabouter (gemiddeld zo’n negentig centimeter lang), met een spits gezicht en een hoog, kakelend lachje. Die lach werkt vooral betoverend op kleine kinderen, die de Erkling probeert weg te lokken bij hun ouders om ze op te kunnen eten. Door strenge maatregelen van het Duitse Ministerie van Toverkunst is het aantal Erkling-slachtoffers de laatste eeuwen drastisch gedaald en de laatste bekende aanval, op de zesjarige tovenaars Bruno Schmidt, resulteerde in de dood van de Erkling, toen jongeheer Schmidt hem keihard op zijn kop sloeg met de opvouwbare Toverketel van zijn vader. Categorie:Wezens Categorie XXXX Categorie:Magische Wezens Categorie:Wezens El Erkling es una criatura oriunda de la Selva Negra alemana, cuyo aspecto es similar al de los elfos. Son mas grandes que un Gnomo (miden noventa centímetros como termino medio) y tienen una cara puntiaguda. Los niños encuentran fascinante su alegre y agudo parloteo, y los erklings trataran de apartarlos de sus tutores con engaños para comérselos. Sin embargo, gracias a los severos controles del Ministerio de Magia alemán, durante los últimos siglos se han reducidos espectacularmente los asesinatos a manos de erklings; el ultimo ataque registrado de un erkling, cuyo objetivo era un niño de seis años llamado Bruno Schmidt, terminó con la muerte del erkling cuando el señorito Schmidt lo golpeo fuerte en la cabeza con el caldero plegable de su padre. Criaturas mágicas por clasificación <default>Erkling</default> Status Klasyfikacja Ministerstwa Magii Naturalne występowanie Pokrewne gatunki Alternatywne nazwy gatunku Pokarm Skóra Oczy Włosy Pióra Wzrost Długość Rozpiętośc skrzydeł Śmiertelność Cechy szczególne Przynależność Uzyskiwane składniki eliksirów Erkling — stwór bardzo podobny do elfa. Występuje w Schwarzwaldzie w Niemczech. Ma trzy stopy wzrostu, więc jest większy nawet od gnoma ogrodowego. Wydaje z siebie piskliwy chichot, którym próbuje odciągnąć dzieci od opiekunów, aby je następnie zjeść. Dzieci to nie jedyne pożywienie erklingów. Zjadają one również małe leśne kręgowce. Stworzenia te nie są odporne na zaklęcia, więc w przypadku zagrożenia można rzucić jakiekolwiek zaklęcie, które może nam pomóc w pozbyciu się erklinga. Niemieckie Ministerstwo Magii wprowadziło ścisły nadzór nad populacją erklingów, dzięki czemu znacznie spadła ilość zabójstw dokonywana na dzieciach. Ostatni znany przypadek, w którym erkling usiłował zjeść dziecko zakończył się śmiercią stworzenia, gdyż ojciec sześcioletniego Brunona Schmidta, zabił je, uderzając w głowę składanym kociołkiem. Erklingi lubią grać na flecie i strzelać z wymyślonej przez siebie rurki ślinowej. Klasyfikacja Ministerstwa Magii: XXXX Erklingen är en älvliknande varelse som härstammar från Schwarzwald i Tyskland. Erklingen är något större än en gnom, ungefär en meter hög, har spetsigt ansikte och ett gällt kacklande skratt som barn tenderar att bli mycket fascinerade och förtjusta i. Med hjälp av detta skratt försöker erklingen att locka iväg barnen för att sedan äta upp dem, men tack vare det tyska trolldomsministeriets observationer har antalet dödsfall kopplat till erklingar minskat drastiskt de senaste hundra åren. Senast man hördes tala om ett barn som angripits av en erkling, var i fallet med den då sexårige Bruno Schmidt. Attacken slutade dock i erklingens död, då Schmidt hade sinnesnärvaro nog att slå till den med sin faders hopfällbara kittel. Der Erkling, ein elfenhaftes Geschöpf, stammt ursprünglich aus dem Schwarzwald. Er ist größer als ein Gnom (im Durchschnitt einen Meter), hat ein spitzes Gesicht und ein überdrehtes, gackerndes Lachen, das besonders Kinder in Verzückung versetzt, die er von ihren Eltern weglockt und frisst. Strenge Kontrollen des Deutsche Zauberministeriums haben jedoch dazu geführt, dass die Erkling-Angriffe im Laufe der letzten Jahrhunderte drastisch zurückgingen. Der letzte bekannte Erkling-Angriff, der auf den sechsjährigen Zauberer Bruno Schmidt, führte zum Tod des Erklings, als Jung Bruno ihm mit dem faltbaren Kessel seines Vaters einen beherzten Schlag auf den Schädel verpasste.