This HTML5 document contains 106 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Subject Item

n2:

rdf:type

n21:

rdfs:label

The Rake The Rake

rdfs:comment

The Rake is a creature believed to be a humanoid in appearance, with several references in folklore and horrific urban legends, originally appearing on the internet on Creepypasta. The creature reportedly attacks humans due to unknown reasons and often causes its victims great psychological trauma. Several theories as to the first development of the Rake point towards internet threads and online discussions; however due to alcoholism, allusions to a creature known as the Rake can be found well before these sources could've developed the idea. The Rake has also been tied to alternate figures, such as Slenderman, an internet meme and subject of several video games, based on ancient folklore referencing an unnaturally tall and skinny man mysteriously lurking in the woods. It is theorized that The Rake is a monster found in internet-based urban legends such as those found in the /x/ threads of 4chan - it is supposed to invoke similar reactions as ghost stories and cryptid sightings of the past and is often passed off as a "real" occurrence even though it is fictional (like almost all "Creepypasta" lore). The Rake is a hostile lion and a rare mob (lvl. 10) found in Mulgore, east of Thunder Bluff in the Golden Plains. He is on a one hour spawn timer. During the summer of 2003, events in the northeastern United States involving a strange, human-like creature sparked brief local media interest before an apparent blackout was enacted. Little or no information was left intact, as most online and written accounts of the creature were mysteriously destroyed. Found in the same wooden box were two empty envelopes addressed to William and Rose, and one loose personal letter with no envelope: "Dearest Linnie, I have prayed for you. He spoke your name." The thoughts that must have gone through my daughter's head make me very upset. Latem 2003 roku, wydarzenia w północno – wschodniej części Stanów Zjednoczonych z udziałem dziwnej,thumb|228px podobnej do człowieka kreatury, wywołały krótkotrwałe zainteresowanie lokalnych mediów, zanim sprawa została zapomniana, kiedy w tajemniczych okolicznościach zostały usunięte różnego rodzaju konta internetowe związane z tymi zdarzeniami, większość informacji została bezpowrotnie utracona. Samozwańczy świadkowie, głównie z wiejskich obszarów stanu Nowy Jork, opowiadali historie o tajemniczych spotkaniach z istotą niewiadomego pochodzenia. Ich odczucia wahały się od skrajnie traumatycznych wrażeń strachu i dyskomfortu, po prawie dziecinnie figlarne oraz osobliwe. We wczesnych miesiącach 2006 roku, dzięki współpracy, udało się zgromadzić prawie dwa tuziny dokumentów datowanych od XII

n19:

10

dcterms:subject

n4: n5: n7: n11: n12: n16: n17: n20: n22: n23: n26: n27: n30: n34: n36: n37: n38: n43: n44: n46: n52: n53: n55: n58: n60: n64: n68: n69: n70: n71: n72: n73: n76: n77: n79: n80: n81: n85: n86: n88: n90: n92: n93: n94: n96: n97:

n35:

Monster

n24:wikiPageUsesTemplate

n25: n59:

n41:wikiPageUsesTemplate

n42: n49: n82: n83: n91: n95:

n78:

Beast

n89:

Unknown.

n50:

Combat

n18:

Urban legends Creepypasta

n29:

Creepypasta

n6:

Manuvrability Teeth Claws Stalking

n31:

100

n14:

Cat

n87:

The Rake Rake

n9:

petopia Rare

n62:wikiPageUsesTemplate

n63:

n39:wikiPageUsesTemplate

n40:

n56:wikiPageUsesTemplate

n57: n84:

n47:wikiPageUsesTemplate

n48: n51:

n99:

n100:

n65:

The Watcher The Rake

n54:

Stalking its prey.

n32:wikiPageUsesTemplate

n33:

n98:

None

n10:

5807

n28:

Unknown

n74:

Monster Humanoid

n15:

Male

n45:

200

n75:

Lion

n66:

n67:

n61:

300

n8:abstract

The Rake is a hostile lion and a rare mob (lvl. 10) found in Mulgore, east of Thunder Bluff in the Golden Plains. He is on a one hour spawn timer. Latem 2003 roku, wydarzenia w północno – wschodniej części Stanów Zjednoczonych z udziałem dziwnej,thumb|228px podobnej do człowieka kreatury, wywołały krótkotrwałe zainteresowanie lokalnych mediów, zanim sprawa została zapomniana, kiedy w tajemniczych okolicznościach zostały usunięte różnego rodzaju konta internetowe związane z tymi zdarzeniami, większość informacji została bezpowrotnie utracona. Samozwańczy świadkowie, głównie z wiejskich obszarów stanu Nowy Jork, opowiadali historie o tajemniczych spotkaniach z istotą niewiadomego pochodzenia. Ich odczucia wahały się od skrajnie traumatycznych wrażeń strachu i dyskomfortu, po prawie dziecinnie figlarne oraz osobliwe. We wczesnych miesiącach 2006 roku, dzięki współpracy, udało się zgromadzić prawie dwa tuziny dokumentów datowanych od XII wieku po teraźniejszość, obejmującethumb|243px cztery kontynenty. W prawie wszystkich przypadkach historie były identyczne. Byłem w kontakcie z grupą zbierającą informacje i udało mi się zdobyć kilka fragmentów książki, którą zamierzali wydać. Notatka samobójcy: 1964 „Teraz, kiedy już przygotowuję się do odebrania sobie życia, czuję, że koniecznie muszę złagodzić wszelkie poczucie winy oraz bólu, które wywołuję swoim czynem. Nie jest to wasza wina, ani nikogo innego, niż Jego. Pewnego razu obudziłam się i po prostu czułam jego obecność. Innego dnia obudziłam się i ujrzałam jego kształt. Kiedy obudziłam się następnym razem, słyszałam jego głos i spojrzałam w jego oczy. Nie potrafię już spać bez obawy, co przeżyję następnym razem, kiedy otworzę oczy. Nie mogę więcej się budzić. Żegnajcie.” W tym samym drewnianym pudełku zostały znalezione dwie puste koperty zaadresowane do Rose i Williama oraz jeden osobisty list bez koperty: „Droga Linnie, Modliłam się za Ciebie. Mówił Twoje imię.” Notatka w dzienniku (przetłumaczona z języka hiszpańskiego): 1880 „Przeżyłem największy terror. Przeżyłem największy terror. Przeżyłem największy terror. Widzę jego oczy, kiedy zamykam moje. Są puste. Czarne. Zobaczyły mnie i przeszyły. Jego wilgotna ręka… Nie mogę spać. (niezrozumiały tekst).” Dziennik pokładowy: 1691 „Przyszedł do mnie w śnie. Poczułem coś w łóżku przy moich stopach. Zabrał wszystko. Musieliśmy wrócić do Anglii. Nie powinniśmy byli wracać tu na żądanie Rake’a.” Świadek: 2006 „Trzy lata temu, 4 lipca, właśnie wróciłam z rodziną z wycieczki do wodospadu Niagara. Wszyscy byliśmy wyczerpani po wielogodzinnej podróży, więc wraz z mężem położyliśmy dzieci do łóżek i powiedzieliśmy im, że powinny spać. Około czwartej w nocy obudziłam się myśląc, że mąż wstał i poszedł do ubikacji. Skorzystałam z jego nieobecności i przeciągnęłam kołdrę na swoją stronę, ale tylko go obudziłam. Przeprosiłam go więc i powiedziałam, że wydawało mi się, że go nie ma. Kiedy się odwrócił, aby spojrzeć mi w twarz, dyszał i podciągnął swoje nogi tak szybko, że o mały włos nie zrzucił mnie z łóżka. Później mnie chwycił za ramię i nic już nie mówił. Kiedy moje oczy przyzwyczaiły się już do ciemności, udało mi się zobaczyć, co wywołało tę dziwną reakcję. W łóżku przy moich stopach siedział jakiś goły mężczyzna, albo duży bezwłosy pies, ewentualnie coś w tym rodzaju. Miał twarz odwróconą od nas. Jego pozycja była nienaturalna i niepokojąca, jakby właśnie został potrącony przez samochód lub też coś podobnego. Z jakiegoś powodu nie byłam nim specjalnie przerażona. Raczej obawiałam się o jego zdrowie… Założyłam więc w tym momencie, że powinniśmy mu pomóc. Mój mąż, siedzący w pozycji embrionalnej, wpatrywał się w swoje ręce i nogi, czasem tylko odrywał od nich wzrok i zerkał na mnie lub na kreaturę. W nagłym zrywie potwór zaczął się dziwnie poruszać, uderzał rękami powietrze ,a następnie przypełznął brzegiem łóżka do mojego męża, aż znalazł się niecałą stopę od niego. Trwał tak w całkowitej ciszy przez pół minuty (być może było to tylko 5 sekund, a tylko tak się wydawało) wpatrując się w twarz mojego męża. Potwór położył dłoń na jego kolanie i szybko uciekł na korytarz, a stamtąd w kierunku sypialni naszych dzieci. Krzyknęłam głośno i podbiegłam do włącznika światła. Miałam nadzieję, że w ten sposób go zatrzymam i powstrzymam przed skrzywdzeniem dzieci. Gdy znalazłam się na korytarzu, światło z naszej sypialni pomogło mi zobaczyć, jak kuca i garbi się jakieś dwadzieścia stóp ode mnie. Odwrócił się i spojrzał na mnie. Cały był pokryty krwią. Włączyłam światło i ujrzałam moją córkę, Clarę. Potwór zbiegł po schodach, a ja wraz z mężem spieszyliśmy się, by pomóc córce. Była mocno zraniona i powiedziała ostatnie już słowa w swoim krótkim życiu: „To jest Rake.” Mój mąż wjechał do jeziora, ponieważ spieszył się, by dowieźć córkę do szpitala. Nie przeżył. W naszym małym miasteczku wszelkie informacje i plotki roznoszą się z prędkością światła. Najpierw chciała pomóc policja, lokalna prasa również się tym zainteresowała. Jednak moja historia nigdy nie została zbadana, ani opublikowana. Przez kilka miesięcy wraz z synem Justinem mieszkaliśmy w hotelu w pobliżu domu moich rodziców. Gdy już zdecydowaliśmy się wrócić, zaczęłam szukać odpowiedzi na wszystkie te tajemnicze pytania. W pobliskiej miejscowości znalazłam mężczyzne, który przeżył prawie to samo co ja. Skontaktowałam się z nim i zaczęliśmy wymieniać się wrażeniami. Wiedział o dwóch innych osobach w stanie Nowy Jork, które również widziały stwora zwanego „Rake.” Polowanie na informacje w Internecie i pisanie listów w celu uzyskania niewielkiej kolekcji kont internetowych, które mogły dotyczyć tajemniczej kreatury, zajęło całej naszej czwórce dobre dwa lata. Żadne z nich nie dawało jednak żadnych szczegółów, historii, czy informacji. W jednym z dzienników znalazła się notka dotycząca potwora, zajmująca trzy strony, jednak więcej wzmianek już nie było. Jeden z dzienników pokładowych nie mówił nić o samym spotkaniu, natomiast wspominał, że załoga została przez potwora zmuszona do powrotu. Był to ostatni wpis w tym dzienniku…Wiele było natomiast takich przypadków, że jedno spotkanie z tą istotą było początkiem całej serii spotkań z tą samą osobą. Wiele osób wspominało, że potwór do nich mówił. W tej grupie była moja córeczka. To doprowadziło nas do myśli, że być może Rake odwiedzał nas już wcześniej, jeszcze przed pierwszym spotkaniem. Zainstalowałam więc sobie magnetofon cyfrowy w pobliżu łóżka i włączałam go na noc przez dwa tygodnie, aby wszystko rejestrował. Żmudną pracą było wsłuchiwanie się w odgłosy przewracania się w łóżku każdego dnia po przebudzeniu. Pod koniec drugiego tygodnia byłam już przyzwyczajona do rozmytych dźwięków własnego snu, więc dawałam ośmiokrotne przyspieszenie. Nadal jednak zajmowało to godzinę. Pierwszego dnia trzeciego tygodnia zdawało mi się, że wśród zwyczajnych dźwięków wyłapałam coś innego. Odszukałam ten moment i usłyszałam przenikliwy głos. To był Rake! Nie byłam w stanie słuchać tego fragmentu na tyle długo, abym mogła chociaż zacząć zapisywać, co mówi. Nie chciałam też, aby ktoś inny tego słuchał. Jedyna rzecz, której byłam pewna, to że słyszałam to już wcześniej. Zdawało mi się, że było to wtedy, gdy potwór podchodził do mojego męża w tamten pamiętny dzień. Właściwie, nie pamiętam, abym wtedy cokolwiek słyszała, ale nagrany szept sprawiał, że dokładnie przypominałam sobie ten moment. Wyobrażałam sobie, co musiała wtedy czuć i myśleć moja córka. Sprawiało to, że byłam przygnębiona. Nie widziałam Rake’a odkąd zniszczył moje życie. Wiedziałam jednak, że bywał w mojej sypialni, gdy spałam, jeszcze długo po tamtym dniu. Wiem i boję się, że kiedyś przyjdzie taki dzień, że obudzę się i będę musiała spojrzeć mu w twarz.” The Rake is a creature believed to be a humanoid in appearance, with several references in folklore and horrific urban legends, originally appearing on the internet on Creepypasta. The creature reportedly attacks humans due to unknown reasons and often causes its victims great psychological trauma. Several theories as to the first development of the Rake point towards internet threads and online discussions; however due to alcoholism, allusions to a creature known as the Rake can be found well before these sources could've developed the idea. The Rake has also been tied to alternate figures, such as Slenderman, an internet meme and subject of several video games, based on ancient folklore referencing an unnaturally tall and skinny man mysteriously lurking in the woods. It is theorized that the Rake could possibly be a proxy of Slenderman, subject to its own self mutilation and psychological disorders. A YouTube channel showing images and footage captured of the rake was closed down, but if you search "the Rake caught on tape", you will find a half hour video showing you these episodes. Reproduction by the creature is similar to what is imagined and visualized in scenes depicted in sci-fi films such as "Alien" past and present. This humanoid life-form was never detected to be mammalian nor, reptilian. Yet in a recent video clip on YouTube, the YouTube video clip clearly exhibits and shows how the creature reproduces by opening up the hosts mouth and releases it's protozaires ingested by french-kissing. By exchanging fluids the elongated cylindrical protozoaire moves into the host as the creature grasps around the mouth cavity to ensure its smooth rapid movement into the esophageal tract downward. Then [the Rake] releases its grip of the host with the protozoaire nesting inside. It would appear that the gestation period is probably lengthy. And horrific. Although scientifically no stranger than seeing the presence of horse hair parasites living inside a praying mantis by placing it in water. Yet this is not a worm parasite but a living pupae which evolves into a fully developed humanoid "Rake." Though, perhaps being somewhat more speculative to nature what the protozoaire function is inside the host while it is growing and changing. To describe about how the protozoaire is nourished and fed by the host, a) it's fed by the host until maturated, b) once fully developed it releases itself from the host, or c) the protozoaire feeds on the host until it has matured fully into a 'rake' ... thenothing releases itself from the host's body. With the propagation of this species it is entirely dependent on a living human being, (male vs. female). But, the Rake must nourish itself like Nosferatu. A living vampire-like creature who needs the sustenance of meat and blood, not only human but on small animals as well. Eradication of the species has not been determined by the recent spate of sightings filmed and documented. Some appear less realistic (staged) than the genuine originators. Whether firearms provide enough true protection based on its superior agility, speed, and super-human strength. There is yet no known resolute official guidelines for evasive protection reasoning due infestation from these creatures. [Who] settle in dark spaces with ample cavernous conditions allowing it to move freely to and from populatef areas that are often settings surrounded by hilly or mountainous forestation. The number of individual classifications for the species is still undetermined. Yet not limited only to the USA in many cases. However limited in its scope and territorial range for hunting, cohabitation and regeneration with the same species.extends to parts of Europe and Asia. The Rake is a monster found in internet-based urban legends such as those found in the /x/ threads of 4chan - it is supposed to invoke similar reactions as ghost stories and cryptid sightings of the past and is often passed off as a "real" occurrence even though it is fictional (like almost all "Creepypasta" lore). During the summer of 2003, events in the northeastern United States involving a strange, human-like creature sparked brief local media interest before an apparent blackout was enacted. Little or no information was left intact, as most online and written accounts of the creature were mysteriously destroyed. Primarily focused in rural New York state and once found in Idaho, self proclaimed witnesses told stories of their encounters with a creature of unknown origin. Emotions ranged from extremely traumatic levels of fright and discomfort, to an almost childlike sense of playfulness and curiosity. While their published versions are no longer on record, the memories remained powerful. Several of the involved parties began looking for answers that year. In early 2006, the collaboration had accumulated nearly two dozen documents dating between the 12th century and present day, spanning 4 continents. In almost all cases, the stories were identical. I’ve been in contact with a member of this group and was able to get some excerpts from their upcoming book. "As I prepare to take my life, I feel it necessary to assuage any guilt or pain I have introduced through this act. It is not the fault of anyone other than him. For once I awoke and felt his presence. And once I awoke and saw his form. Once again I awoke and heard his voice, and looked into his eyes. I cannot sleep without fear of what I might next awake to experience. I cannot ever wake. Goodbye." Found in the same wooden box were two empty envelopes addressed to William and Rose, and one loose personal letter with no envelope: "Dearest Linnie, I have prayed for you. He spoke your name." "I have experience the greatest terror. I have experienced the greatest terror. I have experienced the greatest terror. I see his eyes when I close mine. They are hollow. Black. They saw me and pierced me. His wet hand. I will not sleep. His voice (unintelligible text)." "He came to me in my sleep. From the foot of my bed I felt a sensation. He took everything. We must return to England. We shall not return here again at the request of the Rake." "Three years ago, I had just returned from a trip from Niagara Falls with my family for the 4th of July. We were all very exhausted after a long day of driving, so my husband and I put the kids right to bed and called it a night. At about 4am, I woke up thinking my husband had gotten up to use the restroom. I used the moment to steal back the sheets, only to wake him in the process. I apologized and told him I though he got out of bed. When he turned to face me, he gasped and pulled his feet up from the end of the bed so quickly his knee almost knocked me out of the bed. He then grabbed me and said nothing. After adjusting to the dark for a half second, I was able to see what caused the strange reaction. At the foot of the bed, sitting and facing away from us, there was what appeared to be a naked man, or a large hairless dog of some sort. Its body position was disturbing and unnatural, as if it had been hit by a car or something. For some reason, I was not instantly frightened by it, but more concerned as to its condition. At this point I was somewhat under the assumption that we were supposed to help him. My husband was peering over his arm and knee, tucked into the fetal position, occasionally glancing at me before returning to the creature. In a flurry of motion, the creature scrambled around the side of the bed, and then crawled quickly in a flailing sort of motion right along the bed until it was less than a foot from my husband's face. The creature was completely silent for about 30 seconds (or probably closer to 5, it just seemed like a while) just looking at my husband. The creature then placed its hand on his knee and ran into the hallway, leading to the kids' rooms.I screamed and ran for the lightswitch, planning to stop him before he hurt my children. When I got to the hallway, the light from the bedroom was enough to see it crouching and hunched over about 20 feet away. He turned around and looked directly at me, covered in blood. I flipped the switch on the wall and saw my daughter Clara. The creature ran down the stairs while my husband and I rushed to help our daughter. She was very badly injured and spoke only once more in her short life. She said "he is the Rake". My husband drove his car into a lake that night, while rushing our daughter to the hospital. They did not survive. Being a small town, news got around pretty quickly. The police were helpful at first, and the local newspaper took a lot of interest as well. However, the story was never published and the local television news never followed up either. For several months, my son Justin and I stayed in a hotel near my parent's house. After we decided to return home, I began looking for answers myself. I eventually located a man in the next town over who had a similar story. We got in contact and began talking about our experiences. He knew of two other people in New York who had seen the creature we now referred to as the Rake. It took the four of us about two solid years of hunting on the internet and writing letters to come up with a small collection of what we believe to be accounts of the Rake. None of them gave any details, history or follow up. One journal had an entry involving the creature in its first 3 pages, and never mentioned it again. A ship's log explained nothing of the encounter, saying only that they were told to leave by the Rake. That was the last entry in the log. There were, however, many instances where the creature's visit was one of a series of visits with the same person. Multiple people also mentioned being spoken to, my daughter included. This led us to wonder if the Rake had visited any of us before our last encounter. I set up a digital recorder near my bed and left it running all night, every night, for two weeks. I would tediously scan through the sounds of me rolling around in my bed each day when I woke up. By the end of the second week, I was quite used to the occasional sound of sleep while blurring through the recording at 8 times the normal speed. (This still took almost an hour every day) On the first day of the third week, I thought I heard something different. What I found was a shrill voice. It was the Rake. I can't listen to it long enough to even begin to transcribe it. I haven't let anyone listen to it yet. All I know is that I've heard it before, and I now believe that it spoke when it was sitting in front of my husband. I don't remember hearing anything at the time, but for some reason, the voice on the recorder immediately brings me back to that moment. The thoughts that must have gone through my daughter's head make me very upset. I have not seen the Rake since he ruined my life, but I know that he has been in my room while I slept. I know and fear that one night I'll wake up to see him staring at me."