PropertyValue
rdfs:label
  • My Uncle's Song
rdfs:comment
  • Max & Reuben singles I Dunno Why – Infinite Ending – Flowerfields of Stone – Lonely Hills – Golden Winter Nights – This Is How – My Uncle's Song – Why – The Recovery – What You Do – Sunshine My Uncle's Song is de naam van de zevende single van de piano rock band Max & Reuben. Het nummer verscheen op 23 december 2010 als losse single en was een dag eerder, op 22 december 2010, opgenomen in de Landlow Studios. Het is de eerste losse single van de band. * Opname: 2010 * Band: Max & Reuben * Release: 23 december 2010Crew * Zang – Max * Keyboard – Reuben * Drums – Max
dcterms:subject
abstract
  • Max & Reuben singles I Dunno Why – Infinite Ending – Flowerfields of Stone – Lonely Hills – Golden Winter Nights – This Is How – My Uncle's Song – Why – The Recovery – What You Do – Sunshine My Uncle's Song is de naam van de zevende single van de piano rock band Max & Reuben. Het nummer verscheen op 23 december 2010 als losse single en was een dag eerder, op 22 december 2010, opgenomen in de Landlow Studios. Het is de eerste losse single van de band. De song is opgedragen aan Max' overleden oom Leonard (1958–2010), die overleed aan kanker. Toen hij tijdens de crematie naar de kist van zijn oom keek, besefte hij dat hij niks had om hem een laatste eer te bewijzen. Opeens bedacht hij dat hij speciaal voor zijn oom een song zou kunnen maken, iets waar hij wél goed in was. Uit respect schreef Max het nummer en nam het op 22 december op, samen met Reuben. Oorspronkelijk was het idee dat Reuben zou gaan drummen en dat Max keyboard zou gaan spelen en zingen, maar nadat hij een aantal keren geprobeerd had een nummer te bedenken, kon hij niks meer. Daarna vroeg hij aan Reuben of hij keyboard zou willen spelen voor het nummer. Reuben deed dit vervolgens, daarna ging Max de tekst schrijven door naar Reubens pianospel te luisteren en even later namen ze het nummer op. * Opname: 2010 * Band: Max & Reuben * Release: 23 december 2010Crew * Zang – Max * Keyboard – Reuben * Drums – Max