| rdfs:comment | - Alfredo Alves Reinado (November 11, 1968 – February 11, 2008), sometimes spelled Reinhado, was a major in the military of Timor-Leste, the Timor Leste Defence Force (F-FDTL). He deserted on May 4, 2006 to join approximately 600 former soldiers who had been sacked in March 2006 after complaining of regional discrimination in promotions, sparking the 2006 East Timor crisis. Reinado was one of the leaders of the rebel soldiers, and the highest-ranking deserter.
- Alfredo Alves Reinado (ur. 1967, zm. 11 lutego 2008) – timorski wojskowy, major, były szef policji, przywódca wschodniotimorskich rebeliantów, lider puczu wojskowego z 11 lutego 2008 r. W marcu 2006 r., doszło do buntu żołnierzy żądających zwiększenia wynagrodzeń. W buncie wzięło udział ok. 600-żołnierzy (armia Timorska liczyła wtedy 1400 żołnierzy). Po za wzrostem płac, uczestnicy sprzeciwiali się korupcji i nepotyzmowi kadr oficerskich. Na czele wystąpień staną wtedy Alfredo Reinado. Kryzys zakończył się dyscyplinarnym zwolnieniem 594 żołnierzy. Kolejne wystąpienia miały miejsca na przełomie kwietnia i maja, a w ich wyniku zginęło jak się szacuje 37 osób, ponad 150 tysięcy musiało opuścić domy, a w kraju musiały interweniować wojska z Australii, Nowej Zelandii, Portugalii i Malezji. 16 c
|
| abstract | - Alfredo Alves Reinado (November 11, 1968 – February 11, 2008), sometimes spelled Reinhado, was a major in the military of Timor-Leste, the Timor Leste Defence Force (F-FDTL). He deserted on May 4, 2006 to join approximately 600 former soldiers who had been sacked in March 2006 after complaining of regional discrimination in promotions, sparking the 2006 East Timor crisis. Reinado was one of the leaders of the rebel soldiers, and the highest-ranking deserter.
- Alfredo Alves Reinado (ur. 1967, zm. 11 lutego 2008) – timorski wojskowy, major, były szef policji, przywódca wschodniotimorskich rebeliantów, lider puczu wojskowego z 11 lutego 2008 r. W marcu 2006 r., doszło do buntu żołnierzy żądających zwiększenia wynagrodzeń. W buncie wzięło udział ok. 600-żołnierzy (armia Timorska liczyła wtedy 1400 żołnierzy). Po za wzrostem płac, uczestnicy sprzeciwiali się korupcji i nepotyzmowi kadr oficerskich. Na czele wystąpień staną wtedy Alfredo Reinado. Kryzys zakończył się dyscyplinarnym zwolnieniem 594 żołnierzy. Kolejne wystąpienia miały miejsca na przełomie kwietnia i maja, a w ich wyniku zginęło jak się szacuje 37 osób, ponad 150 tysięcy musiało opuścić domy, a w kraju musiały interweniować wojska z Australii, Nowej Zelandii, Portugalii i Malezji. 16 czerwca 2006 r., ludzie Reinado złożyli broń i amunicję, jednocześnie żądając ustąpienia dotychczasowego premiera Mariego Alkatiriego (podał się do dymisji 26 czerwca). Krok ten spowodowany był apelem ówczesnego prezydenta Xanana Gusmão. Major Reinado zapowiedział wtedy pełna współpracę z siłami pokojowymi oraz ONZ w celu wyjaśnienia przyczyn zaistniałego konfliktu. W październiku spotkał się z emerytowanym ordynariuszem Dili, laureatem pokojowej nagrody Nobla biskupem Carlosem Ximenesem Belo oraz byłym premierem Marí Alkatirim. W marcu 2007 r., na ulice Dili wyszło kilka tysięcy zwolenników Reinado sprzeciwiających się próbom aresztowania go przez australijskie siły stabilizacyjne oraz żądający wycofania nakazu aresztowania przez prezydenta Xanana Gusmão. Był liderem nieudanego puczu z dnia 11 lutego 2008 r. W godzinach porannych, ok. 6 rano czasu miejscowego wraz z towarzyszami którzy przyjechali dwoma samochodami, ostrzelał dom byłego przyjaciela, laureata pokojowej nagrody Nobla, prezydenta José Ramosa-Horty na przedmieściach Dili. Prezydent został ranny w brzuch i klatkę piersiową. Reinado zginął w wyniku wymiany ognia z ochroniarzami Ramosa-Horty, po za nim zginął jeden z jego ludzi i jeden z członków ochrony prezydenta . O śmierci Reinado poinformował szef MSZ Timoru Wschodniego - Zacarias da Costa. Tego samego dnia ostrzelano konwój samochodowy w którym jechał premier kraju, Xanana Gusmão. Jego żona pracowała w ambasadzie USA w Timorze Wschodnim gdzie nadzorowała działanie Korpusu Pokoju.
|
