| Property | Value |
|---|
| rdfs:label | |
| rdfs:comment | - Kiedy zimnym uściskiem marmury pochwycą Piersi twej cud i serce twoje purpurowe... Gdy wzbronią mu snów dawnych żądną snuć osnowę, A stopom biedz gościńców miłosnych tęsknicą... Mogiła, powiernica snów moich tajemnych, (Bowiem mogiła zawsze poecie jest zwierna) W tych nocach, co nie znają snu — długich i ciemnych, Rzeknie: Cóż ci, miłości kapłanko niewierna, Żeś nie zaznała — za czem płaczą zmarłych oczy? I czerw ci jak serdeczny wyrzut — ciało stoczy. Zobacz też: Pośmiertne żale — ten wiersz w przekładzie Zofii Trzeszczkowskiej Image:PD-icon.svg Public domain
|
| dcterms:subject | |
| Tłumacz | |
| Sekcja | - Wiersz ze zbioru Kwiaty zła
|
| dbkwik:wiersze/property/wikiPageUsesTemplate | |
| Autor | |
| abstract | - Kiedy zimnym uściskiem marmury pochwycą Piersi twej cud i serce twoje purpurowe... Gdy wzbronią mu snów dawnych żądną snuć osnowę, A stopom biedz gościńców miłosnych tęsknicą... Mogiła, powiernica snów moich tajemnych, (Bowiem mogiła zawsze poecie jest zwierna) W tych nocach, co nie znają snu — długich i ciemnych, Rzeknie: Cóż ci, miłości kapłanko niewierna, Żeś nie zaznała — za czem płaczą zmarłych oczy? I czerw ci jak serdeczny wyrzut — ciało stoczy. Zobacz też: Pośmiertne żale — ten wiersz w przekładzie Zofii Trzeszczkowskiej Image:PD-icon.svg Public domain
|
