PropertyValue
rdfs:label
  • Saddam Husajn
rdfs:comment
  • Saddam Husajn Abd al-Madżid at-Tikriti (arab. صدام حسين عبد المجيد التكريتي) – były dyktator i prezydent Iraku, postać drugoplanowa i jeden z głównych antagonistów kilku pierwszych serii Miasteczku South Park oraz filmu kinowego. Mający skłonności do manipulacji chłopak – a następnie ekschłopak – Szatana. Głosu użyczał mu Matt Stone.
  • Saddam Husajn (ur. 28 kwietnia w Al-Audży 1937, zm. 30 grudnia 2006 w Bagdadzie) – Irakijczyk, który zabił dużo ludzi podczas swoich rządów. Potem Amerykanie zabili jeszcze więcej jego żołnierzy, a jeszcze potem przestał rządzić. Teraz nie żyje, bo został skazany na śmierć. Miał brodę i dwóch synów, którzy nie żyją, bo zginęli na wojnie z Ameryką. Jeden z nich lubił grać w piłkę. Nawet wtedy, gdy zaczęła się wojna.
dcterms:subject
Imię
  • Saddam Husajn
Religia
  • Sunnizm
Głos
Debiut
Grafika
  • Saddam Husajn.png
Urodziny
  • 1937-04-21
Wiek
  • 69
dbkwik:nonsensopedia/property/wikiPageUsesTemplate
dbkwik:pl.south-park/property/wikiPageUsesTemplate
dbkwik:pl.southpark/property/wikiPageUsesTemplate
Zajęcie
  • Prezydent Iraku, premier Kanady
Ostatni
abstract
  • Saddam Husajn Abd al-Madżid at-Tikriti (arab. صدام حسين عبد المجيد التكريتي) – były dyktator i prezydent Iraku, postać drugoplanowa i jeden z głównych antagonistów kilku pierwszych serii Miasteczku South Park oraz filmu kinowego. Mający skłonności do manipulacji chłopak – a następnie ekschłopak – Szatana. Głosu użyczał mu Matt Stone.
  • Saddam Husajn (ur. 28 kwietnia w Al-Audży 1937, zm. 30 grudnia 2006 w Bagdadzie) – Irakijczyk, który zabił dużo ludzi podczas swoich rządów. Potem Amerykanie zabili jeszcze więcej jego żołnierzy, a jeszcze potem przestał rządzić. Teraz nie żyje, bo został skazany na śmierć. Miał brodę i dwóch synów, którzy nie żyją, bo zginęli na wojnie z Ameryką. Jeden z nich lubił grać w piłkę. Nawet wtedy, gdy zaczęła się wojna. Gdy pierwsze bomby spadły na Irak, schował się do jakiejś ziemianki i tam siedział jakiś czas, grając w karty ze szczurami, w pokera albo w wojnę. Czasami też grał w szachy, ale to rzadko. Nie lubił tej gry, gdyż szczury zawsze go ogrywały. Przyszedł dzień, gdy pewien żołnierz Busha poszedł się wysikać i spotkał Saddama. We własnej osobie. Był głodny i miał tłuste włosy. Żołnierz zawiózł go do lekarza, który spojrzał Saddamowi w buzię, za co później dostał złoty medal.