| rdfs:comment | - Po szerokim jasnym niebie Wiatr poranny mgły przegania; I sny moje, sny kochania, Lecą z wiatrem w dal - do ciebie! Jak motyli rój skrzydlaty Przeleciały bór daleki, Przeleciały góry, rzeki, Zapukały do twej chaty: Otwórz, Janku, drzwi dębowe, Otwórz chatę twoją, Sny kochania, sny tęczowe, Ponad chatą twą się roją! Lśnią w złocistym słońca pyle Niby łzami, niby rosą, I kochania tyle! tyle! Do twej cichej chaty niosą! Otwórz, Janku, wpuść tych gości, Otwórz chatę twą odludną - One niosą ci baśń cudną, Rusałczaną baśń miłości! Z tymi gośćmi idzie słońce, Idzie wiosna w czeremch wianku, Idzie życie bujne, wrzące, Idzie miłość. Otwórz, Janku!
|
| abstract | - Po szerokim jasnym niebie Wiatr poranny mgły przegania; I sny moje, sny kochania, Lecą z wiatrem w dal - do ciebie! Jak motyli rój skrzydlaty Przeleciały bór daleki, Przeleciały góry, rzeki, Zapukały do twej chaty: Otwórz, Janku, drzwi dębowe, Otwórz chatę twoją, Sny kochania, sny tęczowe, Ponad chatą twą się roją! Lśnią w złocistym słońca pyle Niby łzami, niby rosą, I kochania tyle! tyle! Do twej cichej chaty niosą! Otwórz, Janku, wpuść tych gości, Otwórz chatę twą odludną - One niosą ci baśń cudną, Rusałczaną baśń miłości! Z tymi gośćmi idzie słońce, Idzie wiosna w czeremch wianku, Idzie życie bujne, wrzące, Idzie miłość. Otwórz, Janku! Image:PD-icon.svg Public domain
|
