| rdfs:comment | - Pewna młoda para miała dziecko, ale że byli biedni i nie potrafili go utrzymać, zdecydowali się je zabić. Ot, kolejna tragedia wśród ludzi ubogich. W środku nocy udali się nad jezioro. Łódką wypłynęli na sam jego środek i wrzucili dziecko do wody. Matka wciąż powtarzała: "Tak mi przykro, tak mi przykro..." "Tatusiu, zabierz mnie na to!" - wskazując w stronę łódki. Ponownie, lecz znowu niechętnie, ustąpili błaganiom córki. Znajdowali się na środku jeziora, kiedy dziewczynka powiedziała: "Tatusiu, chcę rąćki do wody."
|
| abstract | - Pewna młoda para miała dziecko, ale że byli biedni i nie potrafili go utrzymać, zdecydowali się je zabić. Ot, kolejna tragedia wśród ludzi ubogich. W środku nocy udali się nad jezioro. Łódką wypłynęli na sam jego środek i wrzucili dziecko do wody. Matka wciąż powtarzała: "Tak mi przykro, tak mi przykro..." Lata minęły i para postanowiła się pobrać. Urodziło się im nowe dziecko, dziewczynka. Rodzina żyła sobie szczęśliwie. Kiedy córka skończyła 4 lata, zaczęła namawiać rodziców, aby zabrali ją nad jezioro. Byli oczywiście niechętni, ale ostatecznie się zgodzili, ponieważ dziewczynka była bardzo uparta. Gdy tylko dotarli na miejsce, powiedziała do ojca: "Tatusiu, zabierz mnie na to!" - wskazując w stronę łódki. Ponownie, lecz znowu niechętnie, ustąpili błaganiom córki. Znajdowali się na środku jeziora, kiedy dziewczynka powiedziała: "Tatusiu, chcę rąćki do wody." Ojciec, nie wiedząc co zrobić, podniósł ją i uniósł nad wodą, wcześniej sprawdzając, czy ktoś nie patrzy. Dokładnie w tym samym momencie, kiedy dłonie ojca zacisnęły się pod kolanami dziewczynki, córka odwróciła się przez ramię i powiedziała: "Proszę, nie upuść mnie tym razem."
|
