PropertyValue
rdf:type
rdfs:label
  • Ius
  • Ius
  • Ius
rdfs:comment
  • Ius ist der Rothwardonische, Khajiitische und der Bosmerische Gott der Tiere. Er wird in Hammerfell als unförmiger Humanoid mit einem Stock dargestellt. Dieser Stock hat seinen Ursprung in der Legende des Ochsen und des bösen Bauern. Es gibt überall in Hammerfell Statuen die ihn so zeigen. Auch die Legende des Haustiers der Herrin Greelina, der Tochter des Fürsten Prufrock von Felsbach, wird ihm zugeschrieben.
  • Kategoria:Artykuły wymagające poprawy kategoriiIus, Zwierzęcy Bóg zwany też Iusem Ekstremalnie Podekscytowanym - bóg czczony przez wszystkie zwierzęta żyjące na Nirnie oraz przez mieszkańców Puszczy Valen i części Hammerfell i Elsweyr. Słynie z nieprzewidywalności i niezrozumiałych zachowań, często ci którzy się do niego modlą otrzymują to czego chcieli, ale nie sprawia to, że żyją potem szczęśliwie. Jego wyznawcy mimo wszelkiej chęci nie mają najmniejszego pojęcia o co chodzi temu bogowi, jednak nie obchodzi ich to i nieustannie go wielbią.
owl:sameAs
dcterms:subject
dbkwik:de.elderscrolls/property/wikiPageUsesTemplate
dbkwik:elder-scrolls/property/wikiPageUsesTemplate
dbkwik:elderscrolls/property/wikiPageUsesTemplate
dbkwik:pl.elder-scrolls/property/wikiPageUsesTemplate
dbkwik:pl.elderscrolls/property/wikiPageUsesTemplate
abstract
  • Ius ist der Rothwardonische, Khajiitische und der Bosmerische Gott der Tiere. Er wird in Hammerfell als unförmiger Humanoid mit einem Stock dargestellt. Dieser Stock hat seinen Ursprung in der Legende des Ochsen und des bösen Bauern. Es gibt überall in Hammerfell Statuen die ihn so zeigen. Auch die Legende des Haustiers der Herrin Greelina, der Tochter des Fürsten Prufrock von Felsbach, wird ihm zugeschrieben.
  • Kategoria:Artykuły wymagające poprawy kategoriiIus, Zwierzęcy Bóg zwany też Iusem Ekstremalnie Podekscytowanym - bóg czczony przez wszystkie zwierzęta żyjące na Nirnie oraz przez mieszkańców Puszczy Valen i części Hammerfell i Elsweyr. Słynie z nieprzewidywalności i niezrozumiałych zachowań, często ci którzy się do niego modlą otrzymują to czego chcieli, ale nie sprawia to, że żyją potem szczęśliwie. Jego wyznawcy mimo wszelkiej chęci nie mają najmniejszego pojęcia o co chodzi temu bogowi, jednak nie obchodzi ich to i nieustannie go wielbią. Często kultyści stawiają mu posągi, przedstawiają one zdeformowanego humanoida o niepewnym czy nawet nieznanym kształcie, dzierży on na tych przedstawieniach laskę oraz zestaw ciężarków wagowych, nikt nie wie dlaczego je nosi. Z relacji jednego szopa pochodzi wiarygodne zeznanie o historii zaznajomionego przez niego kozła, którego właściciel chcąc wyprawić wielkie przyjęcie począł zarzynać zwierzęta z całej farmy. Gdy wszystkie zwierzęta zostały już zabite i przyszedł czas na kozła, począł on mecząc modlić się do Iusa. Ius natychmiastowo bez słowa pojawił się, po raz pierwszy z rzeczonymi ciężarkami, natychmiastowo połykając farmera. Kozioł mimo ratunku ze strony boga, w końcu znalazł się w posiadaniu miejscowej tawerny, która zapełniła nim swój magazyn. Powszechna lecz mniej pewna, jako że brak konkretnych źródeł, historia związana z Iusem jest o wydarzeniach z Rockpark na Czarnych Mokradłach, zwanym czasem Rockcreek. Działo się to przed rządami Pelagiusa Septima III, czyli przed rokiem 3E 145. Miasto Rockpark nawiedziło wiele nieszczęść, zaraza niszcząca zbiory, choroba atakująca kupców powodująca chroniczną czkawkę oraz klątwa rzucona przez wiedźmę powodująca, że wszyscy mieszkańcy byli tak skołowani, że ledwo co byli w stanie wykrztusić słowo, czy skupić się na czymkolwiek. Wszelkie gildie czy kupcy wynieśli się prędko z miasta, ekonomia padła. Lord Prufrock rządzący miastem był w rozpaczy. Jego córka widząc rozpacz ojca przemówiła do niego po długim okresie ciszy, jako że w napadzie buntu młodzieńczego przedtem nie odzywała się do niego słowem. Według niej jej wombat był kapłanem Iusa, i jeśli Lord poprosił go o jedno życzenie on na pewno przekaże je bogowi, jako że jej wombat ją kocha. Król do końca w to nie wierzył ale nie miał nic do stracenia, więc poprosił kapłana Iusa o to by choć jeden interes pozostał w mieście na zawsze i nie ruszył się z miejsca. Wombat pamiętając że król nigdy nie był dla niego miły, często liżąc jego futro i przyklejając go tak do ścian, pomodlił się do Iusa o dokładnie tę sprawę, tylko by ten biznes permanentnie zablokował bramy pałacowe. Tak też się stało. W efekcie w szaleństwie spowodowanym sytuacją członkowie rodziny królewskiej pozjadali się wzajemnie, pierwszym który trafił na talerz był kapłan wombat. Rzeczony biznes był stoiskiem, które przynajmniej do koło 3E 389 - 399 ciągle trwało na miejscu blokując wstęp każdemu kto chciał dostać się do pałacu.