| rdfs:comment | - Vajom-ing-o estas pli Zamenhofa, laŭfundamenta nomo por Vajomeri-o, la lando de la vajomo. Vajomo signifas la civitanaro de Vajomerio. Civitano de Vajomerio estas do vajom-er-o, kaj Vajom-ing-o do signifas la vajom-er-ar-o. Ĉar vajom-o signifas vajom-er-ar-o, Vajom-ing-o estas ing-o por la vajom-er-ar-o (alivorte, Vajomerio). Tamen nuntempe tia uzo estas arĥaika, kaj oni uzas la nomon Vajomeri-o anstataŭ Vajom-ing-o. Sed kial? La ĉi-supra metodo tute logikas, ĉu ne? Resume, mi scias nenion pri Vajomingo. Pardonon pro la eraroj, mi estas komencanto.
|
| abstract | - Vajom-ing-o estas pli Zamenhofa, laŭfundamenta nomo por Vajomeri-o, la lando de la vajomo. Vajomo signifas la civitanaro de Vajomerio. Civitano de Vajomerio estas do vajom-er-o, kaj Vajom-ing-o do signifas la vajom-er-ar-o. En alterna universo, Zamenhof kreis Esperanton tiel, ke ĉiom da eblaj vortoj povus esti formotaj el malgranda kaj fermita kvanto da aliaj vortoj. Do li ne vidis ian bezonon por havi la superfluan sufikson -ujo. Anstataŭe, li uzis la sufiksojn -ar- kaj -ing-, sence ke mon-ar-ing-o estas ingo por la monaro (alivorte monujo), Brit-ar-ing-o estas ing-o por la Brit-ar-o (alivorte, Britio), kaj Franc-ar-ing-o estas ing-o por la Franc-ar-o (alivorte, Francio). Ĉar vajom-o signifas vajom-er-ar-o, Vajom-ing-o estas ing-o por la vajom-er-ar-o (alivorte, Vajomerio). Tamen nuntempe tia uzo estas arĥaika, kaj oni uzas la nomon Vajomeri-o anstataŭ Vajom-ing-o. Sed kial? La ĉi-supra metodo tute logikas, ĉu ne? Resume, mi scias nenion pri Vajomingo. Pardonon pro la eraroj, mi estas komencanto.
|
