| rdfs:comment | - Poemo estas emo al po. Po estas prepozicio en Esperanto, kies uzo estas tro malfacile lernebla, sekve, multaj homoj emas tro uzi la prepozicion "po" tute erare. Tiu emo al troa uzo de po estas nomita, logike, "poemo". Laŭ Hans-Georg Kaiser, gramatikistoj kutime ne ŝatas poemojn, por ili poemoj estas nur la furzoj de penskrimuloj kaj de kompatindaj kretenoj. Poemo estas bone konata maniero malplenigi Retbabilejon.500px|right
|
| abstract | - Poemo estas emo al po. Po estas prepozicio en Esperanto, kies uzo estas tro malfacile lernebla, sekve, multaj homoj emas tro uzi la prepozicion "po" tute erare. Tiu emo al troa uzo de po estas nomita, logike, "poemo". Laŭ Hans-Georg Kaiser, gramatikistoj kutime ne ŝatas poemojn, por ili poemoj estas nur la furzoj de penskrimuloj kaj de kompatindaj kretenoj. La poemoj ekzistas en ĉiuj literaturoj, sed ial la okcidentaj lingvoj malhavas terminon por tiu formo poezia, kaj la okcidentaj esperantistoj ofte nomas poemo ĉian ajn poeziaĵon. Por parolanto de lingvo kiu havas apartan nomon por poemoj tio estas egale stranga. La vorto poemo tamen estis oficialiginda nur por la strikta senco emo al po, alie ĝi estus malnecesa duoblaĵo por la vorto „poeziaĵo“. Poemo estas bone konata maniero malplenigi Retbabilejon.500px|right
|
