| rdfs:comment | - Olgoj ĥorĥoj (1942–1943) estas nomo de tre danĝera sabla vermo, kiuj iĝis usonaj rok-muzikistoj kaj rusaj komponistoj. Ĝi vivas en mongolia stepoj kaj dezerto Gobi. Lokaj loĝantoj nomas ĝin Allghoi Khorkhoi kaj neĝoje ili rakontas pri ĝi. Ĝi estas kapabla per nekonstatita maniero mortigi ne nur hundon aŭ homon, sed eĉ ankaŭ kamelon per forta veneno aŭ elektra ŝargo. 100px|left Laŭ rakontado de membroj de unu rusa ekspedicio gvidita de paleontologo I. A. Jefremov, Olgoj ĥorĥoj atakonte kunvolvas en rondon, ĝia grizaflava koloro en unu fojo ŝanĝiĝas ĝis bluaviola, en ambaŭ ekstremaĵoj poste klare ĝis blua. Poste ĝi atakas kaj mortigas. Du kolegoj de la rusa sciencisto pagis pro sia scivolemo per la vivo. Ĝi mortigis ambaŭ sciencistojn proksimume el 4 metra distanco. right La maniero, per kiu
|
| abstract | - Olgoj ĥorĥoj (1942–1943) estas nomo de tre danĝera sabla vermo, kiuj iĝis usonaj rok-muzikistoj kaj rusaj komponistoj. Ĝi vivas en mongolia stepoj kaj dezerto Gobi. Lokaj loĝantoj nomas ĝin Allghoi Khorkhoi kaj neĝoje ili rakontas pri ĝi. Ĝi estas kapabla per nekonstatita maniero mortigi ne nur hundon aŭ homon, sed eĉ ankaŭ kamelon per forta veneno aŭ elektra ŝargo. 100px|left Laŭ rakontado de membroj de unu rusa ekspedicio gvidita de paleontologo I. A. Jefremov, Olgoj ĥorĥoj atakonte kunvolvas en rondon, ĝia grizaflava koloro en unu fojo ŝanĝiĝas ĝis bluaviola, en ambaŭ ekstremaĵoj poste klare ĝis blua. Poste ĝi atakas kaj mortigas. Du kolegoj de la rusa sciencisto pagis pro sia scivolemo per la vivo. Ĝi mortigis ambaŭ sciencistojn proksimume el 4 metra distanco. right La maniero, per kiu "vermo-intesto" mortigas, estas ĝis nun la plej granda mistero. Multaj asertoj atestas pri tio, ke ĝi elŝprucas venenon. Mongolaj paŝtistoj rifuzas paroli pri ĝi, sed malgraŭ tio sukcesis proksimume loki ĝian teritorion. Unu ĉiĉerono proklamis pri ĝi, ke ĝi troviĝas proksimume 150 km sudoriente de regiono nomata Ĥaldzandzaĥ, do "Dezerta regiono", en sablaj dunoj. Sed onidire eblas ekvidi ĝin sole en la plej grandaj varmegoj, do en junio kaj en julio, pli poste ĝi enborigas sin en la teron, kie ĝi dormas. Unuaj mencioj pri tiu ĉi nekutima vermo aperis en la angla lingvo en libro de profesoro Roy Chapman Andrews. La libro aperis en la jaro 1926 kaj ties nomo estis On The Trail Of Ancient Man. Laŭ tiu ĉi kreitulo ankaŭ plej verŝajne kreis verkisto Frank Herbert sablajn vermojn en lia fama romano Dune. Mondan unuaecon tenas ĉeĥa kriptozoologo inĝeniero Ivan Mackerle, kiu en la regionon de la troviĝo faris kelke da ekspedicioj. Al tiu ĉi temo li publikigis ankaŭ kelke da libroj.
|
