| Property | Value |
|---|
| rdf:type | |
| rdfs:label | |
| rdfs:comment | - Józef Nikodemowicz - prawnik, wicewojewoda. Był synem Maksymiliana, inżyniera geodety, i Katarzyny z Szymańskich. Po ukończeniu gimnazjum w Stryju studiował prawo i ekonomię polityczną na Uniw. Lwowskim. Po uzyskaniu dyplomu wstąpił w r. 1897 do służby państwowej rządu krajowego dla Bośni i Hercegowiny jako aplikant sądowy. Po odbyciu aplikacji przeszedł do pracy w administracji, dochodząc przed r. 1910 do stanowiska starosty okręgowego (Bezirks Vorsteher) w okręgu Ključ (pow. Bihač), później w okręgu Brčko (pow. Tuzka), a po r. 1916 w Banja-Luce.
|
| dcterms:subject | |
| data sm | |
| osoba | |
| miejsce ur | |
| data ur | |
| miejsce sm | |
| dbkwik:poznan/property/wikiPageUsesTemplate | |
| abstract | - Józef Nikodemowicz - prawnik, wicewojewoda. Był synem Maksymiliana, inżyniera geodety, i Katarzyny z Szymańskich. Po ukończeniu gimnazjum w Stryju studiował prawo i ekonomię polityczną na Uniw. Lwowskim. Po uzyskaniu dyplomu wstąpił w r. 1897 do służby państwowej rządu krajowego dla Bośni i Hercegowiny jako aplikant sądowy. Po odbyciu aplikacji przeszedł do pracy w administracji, dochodząc przed r. 1910 do stanowiska starosty okręgowego (Bezirks Vorsteher) w okręgu Ključ (pow. Bihač), później w okręgu Brčko (pow. Tuzka), a po r. 1916 w Banja-Luce. W początkach 1919 r. wrócił do Polski i w połowie t. r. przyjechał do Poznania, gdzie 1 sierpnia objął z upoważnienia Naczelnej Rady Ludowej decernat policyjny w Urzędzie Wojewódzkim Poznańskim. Następnie przez rok był starostą grodzkim w Poznaniu. Z początkiem 1921 r. otrzymał nominację na naczelnika wydziału bezpieczeństwa w Urzędzie Wojewódzkim Poznańskim. Pod koniec 1923 r. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych mianowało go wicewojewodą poznańskim. Na zajmowanych stanowiskach wyszkolił wielu młodych urzędników administracyjnych i z tego względu był ceniony przez wojewodów Witolda Celichowskiego i Adolfa Bnińskiego. Po zamachu majowym 1926 r. podzielił los wojewody A. Bnińskiego i w sierpniu 1928 r., po objęciu urzędu wojewody przez Piotra Dunin-Borkowskiego, został przedwcześnie posłany na emeryturę. Choć miał posiadłość ziemską pod Lwowem, pozostał w Wielkopolsce. Nabył resztówkę w Batorowie w pow. poznańskim i gospodarował na ziemi. Pochowany został na cmentarzu farnym. Był odznaczony m. in. austriackim Orderem Żelaznej Korony 3 kl. i Orderem Franciszka Józefa, a w latach międzywojennych Orderem Polonia Restituta. Kategoria:Prawnicy Kategoria:Wicewojewodowie Kategoria:Kawalerowie Orderu Odrodzenia Polski Kategoria:Starostowie Kategoria:Pochowani na Cmentarzu Zasłużonych Wielkopolan
|
