| rdfs:comment | - Smutek być otoczonym przez życie, Smutek umierania ze smutku. Smutek mieć cię daleko, Smutek czuć leciutki blask twych promieni, Smutek mieć życie we własnych rękach I nie móc go przeżywać. Być niczym więcej jak tylko krzykiem na wietrze, Kropelką krwi w całym morzu smutku. Smutek samotny, smutek nieustanny, Kąsać każdy rok i każde marzenie, Gdy upływa życie nie przeżyte, Pozwolić się ponieść zapomnieniu śmierci, Smutek wiedzieć, że oto zyskuję diadem doskonałości. Image:CC-BY-SA icon.svg cc-by-sa
|
| abstract | - Smutek być otoczonym przez życie, Smutek umierania ze smutku. Smutek mieć cię daleko, Smutek czuć leciutki blask twych promieni, Smutek mieć życie we własnych rękach I nie móc go przeżywać. Być niczym więcej jak tylko krzykiem na wietrze, Kropelką krwi w całym morzu smutku. Smutek samotny, smutek nieustanny, Kąsać każdy rok i każde marzenie, Gdy upływa życie nie przeżyte, Pozwolić się ponieść zapomnieniu śmierci, Smutek wiedzieć, że oto zyskuję diadem doskonałości. Image:CC-BY-SA icon.svg cc-by-sa
|
