| Property | Value |
|---|
| rdfs:label | |
| rdfs:comment | - Nominativo estas substantiva kazo en kelkaj parolataj lingvoj. Ĝenerale ĝi estas markita per la sufikso -o kaj uzata jen por verbosubjektoj, jen por prepoziciaj objektoj. Laŭ la Gramatiko en la Fundamento de Esperanto, ĉiu prepozicio devas esti sekvita de la nominativo. Tamen laŭ la Ekzercaro, prepozicio povas esti sekvita ankaŭ de la akuzativon. Gaston Waringhien elpensis tre elegantan klarigon, transsubstantivigon, laŭ kiu la akuzativa substantivo post la prepozicio estas samtempe nominativa kaj akuzativa.
|
| dcterms:subject | |
| dbkwik:neciklopedio/property/wikiPageUsesTemplate | |
| abstract | - Nominativo estas substantiva kazo en kelkaj parolataj lingvoj. Ĝenerale ĝi estas markita per la sufikso -o kaj uzata jen por verbosubjektoj, jen por prepoziciaj objektoj. Laŭ la Gramatiko en la Fundamento de Esperanto, ĉiu prepozicio devas esti sekvita de la nominativo. Tamen laŭ la Ekzercaro, prepozicio povas esti sekvita ankaŭ de la akuzativon. Gaston Waringhien elpensis tre elegantan klarigon, transsubstantivigon, laŭ kiu la akuzativa substantivo post la prepozicio estas samtempe nominativa kaj akuzativa. La vorto devenas de la latina "omnomator" = manĝanto. Ĝi kontrastis kun "omnomatus", la manĝato. Tamen idistoj diras, ke Nominativo esas deklino-kazo quiu indikas, ke la nomo esas la subjekto di la verbo. Sep diabloj kaj unu diablino!
|
