| rdfs:comment | - 250px|thumb|Kaorti Przed wiekami grupa ciekawskich czarodziejów pragnęła przeniknąć granice znanej egzystencji i przedostać się do odległego wymiaru po drugiej stronie rzeczywistości. Obszar ten, znany uczonym jako Odległa Dziedzina, jest krainą szaleństwa i koszmarów. Badacze zaufali swoim zdolnościom i zamierzali zostać tam tylko na kilka godzin. Niestety, byli zbyt pewni siebie. Natychmiast po przybyciu do Odległej Dziedziny zostali wchłonięci przez nienazwany byt. Ci właśnie badacze, przekształceni w straszliwych mieszkańców odległego wymiaru, stali się pierwszymi kaorti. Naukowcy popadli w obłęd i zapomnieli o wszystkim, co wiedzieli o Planie Materialnym. Brama łącząca Odległą Dziedzinę z Planem Materialnym niepokoiła ich. Nowo powstali kaorti działali bez zastanowienia - przeszli z p
|
| abstract | - 250px|thumb|Kaorti Przed wiekami grupa ciekawskich czarodziejów pragnęła przeniknąć granice znanej egzystencji i przedostać się do odległego wymiaru po drugiej stronie rzeczywistości. Obszar ten, znany uczonym jako Odległa Dziedzina, jest krainą szaleństwa i koszmarów. Badacze zaufali swoim zdolnościom i zamierzali zostać tam tylko na kilka godzin. Niestety, byli zbyt pewni siebie. Natychmiast po przybyciu do Odległej Dziedziny zostali wchłonięci przez nienazwany byt. Ci właśnie badacze, przekształceni w straszliwych mieszkańców odległego wymiaru, stali się pierwszymi kaorti. Naukowcy popadli w obłęd i zapomnieli o wszystkim, co wiedzieli o Planie Materialnym. Brama łącząca Odległą Dziedzinę z Planem Materialnym niepokoiła ich. Nowo powstali kaorti działali bez zastanowienia - przeszli z powrotem przez portal i zniszczyli go. Tym samym zlikwidowali źródło bólu w Odległej Dziedzinie, ale uwięzili się na Planie Materialnym - teraz zabójczym dla samej materii ich istnienia. Wielu nowych kaorti uległo, zanim udało im się otorbić w odosobnionej szkole czarodziejów, z której niegdyś wyruszyli. Z tej pierwszej torbieli rozprzestrzenili się, by zagrażać światu. Kaorti mają humanoidalne kształty. Gdy wychodzą ze swej torbieli, muszą nakładać dopasowaną do ciała zbroję wykonaną z gęstej żywicy oraz tkanki hodowanej i modyfikowanej przez alchemików tej rasy. Kaorti w żywicznym opancerzeniu wyglądają jak wychudzony człowiek o wydłużonych kończynach. Każda jego dłoń jest wyposażona w trzy długie pazury i długi kciuk. Ruchy kaorti są posuwiste i falujące. Bulwiasta głowa łączy się z ciałem długą szyją. Bez żywicznego kombinezonu kaorti już nie wyglądają na człowieka. Skóra barwy brązowozielonej, zmieszanej z czerwienią i fioletem, jest omalże przezroczysta i płynna. Ślizga się i pływa po widocznych organach wewnętrznych. Palce kaorti to pozbawione kości wici. Twarz przypomina nadtopioną głowę pająka. Z dłoni nieustannie sączy się gęsta, zielona żywica, którą "kowale" rzeczonej rasy umieją formować broń i pancerze lub wzmacniać nią swe siedziby. Kaorti przeciętnie mierzy 210 centymetrów wzrostu i waży 50 kilogramów. Kaorti mówią własnym gardłowym językiem, a przesłuchując jeńców podchwycili odrobinę innych mów. Większość posługuje się leśnym i wspólnym.
|
