| abstract | - Ulica Stefana Batorego – długa na prawie 1,5 kilometra ulica oddzielająca Śródmieście i Ochotę od Mokotowa. Zaczyna się jako przedłużenie ulicy Boya-Żeleńskiego, a kończy w okolicach Pola Mokotowskiego, przechodząc w Boboli. Odbywa się nią ruch autobusowy, a wzdłuż fragmentów ulicy biegnie ścieżka rowerowa. Plany wybudowania ulicy Stefana Batorego powstały już w latach 30. XX wieku, ale wówczas zakładały budowę ulicy od skrzyżowania ze Skolimowską i Puławską do skrzyżowania Księcia Trojdena z Sanocką na Rakowcu (por. mapa W-wy 1935). Planów tych jednak nie zrealizowano. Pierwszy odcinek ulicy pojawia się na mapach dopiero około 1962 roku ([1]), a cała ulica powstała dopiero około roku 1978 ([2]). Ulica rozpoczyna swój bieg skrzyżowaniem z Waryńskiego i Boya-Żeleńskiego, po czym biegnie na zachód przecinając Wiśniową oraz aleję Niepodległości. Przechodzi w ulicę św. Andrzeja Boboli. Patronem ulicy jest, przez wielu historyków uważany za jednego z najwybitniejszych polskich monarchów, elekcyjny król Polski, Stefan Batory. Przy ulicy Batorego znajdują się m.in. Klub Stodoła, Centralna Giełda Komputerowa, siedziba Stołecznego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej, Stadion Syrenka, a przy skrzyżowaniu z aleją Niepodległości północne wejście stacji metra Pole Mokotowskie. W przyszłości ma powstać także cerkiew polowa Wojska Polskiego. Batorego Batorego Batorego
|
