| abstract | - De naamdag (panigyria) is de gedenkdag van de heilige naar wie een katholiek of orthodox genoemd is (meestal tijdens de doop, de zogenaamde doopnaam). De naamdagen vallen in het algemeen op de sterfdag van de betreffende heilige. Een bekend voorbeeld is Sint-Nicolaas. Hij stierf op 6 december in het jaar 342. In Nederland en Vlaanderen wordt iemands naamdag niet vaak gevierd, met uitzondering van enkele plaatsen in Limburg. In andere landen is de naamdag vaak belangrijker dan de verjaardag. Zo worden op Cyprus de naamdagen op een kleurrijke wijze gevierd en worden op de dag van de heilige rond de kerk of het klooster door de dorpsbewoners allerlei producten aan de man gebracht, inclusief de plaatselijke lekkernijen. Ook in Italië, Griekenland, Rusland, Hongarije, Servië, Roemenië, Polen, Slowakije en Tsjechië wordt de naamdag gevierd. In deze landen krijgt iedereen een Orthodoxe naam bij de doop en iedereen heeft dus zijn eigen naamdag. In Nederland kan echter vaak met een beetje puzzelen ook een naamdag gevonden worden bij een voornaam. Soms zijn er bij een bepaalde naam twee naamdagen. In dat geval wordt de dag gekozen die het dichtst bij de verjaardag ligt of het is de eerst volgende naamdag na de verjaardag. Als iemand geen naamdag heeft, wordt deze gevierd op Allerheiligen. Voor de Grieks-orthodoxe Kerk valt deze dag op de dag na Pinksteren en niet op 1 november. Het maakt meestal niet uit of een naam tot een mannelijke of vrouwelijke heilige behoorde, want bijna alle namen kunnen aan zowel zonen als dochters gegeven worden. Zo kan, in het eerder voorbeeld van Sint Nicolaas, de naam voor dochters veranderd worden in Nicoletta of Nicole. De naamdag wordt gevierd met uitgebreid eten, gebak, drank, bloemen, kleine cadeaus, bezoek van familie en goede vrienden.
|
