| rdfs:comment | - De Luchtcomponent, een onderdeel van de Defensie begon als onderdeel van de genie in 1887 als Compagnie des Ouvriers du Génie, wat later werd hernoemt in Compagnie des Ouvriers et d'Aérostiers du Génie. Dit legeronderdeel hield zich voornamelijk bezig met het gebruik van luchtballonnen. In 1909 raakte Generaal Hellebaut, toenmalig minister van oorlog, overtuigd van het nut van vliegtuigen. Hij besloot enkele militairen een vliegcursus te laten volgen. Op 15 september kocht Clément de Saint Marq, bevelhebber van de Compagnie des Ouvriers et d'Aérostiers du Génie, het eerste vliegtuig voor dit legeronderdeel via de vliegschool van Jules de Laminne. Bij Jules de Laminne werden ook de verdere vliegeniers opgeleid. Op 1 mei 1911 startte het leger zijn eigen vliegschool te Brasschaat.
|
| abstract | - De Luchtcomponent, een onderdeel van de Defensie begon als onderdeel van de genie in 1887 als Compagnie des Ouvriers du Génie, wat later werd hernoemt in Compagnie des Ouvriers et d'Aérostiers du Génie. Dit legeronderdeel hield zich voornamelijk bezig met het gebruik van luchtballonnen. In 1909 raakte Generaal Hellebaut, toenmalig minister van oorlog, overtuigd van het nut van vliegtuigen. Hij besloot enkele militairen een vliegcursus te laten volgen. Op 15 september kocht Clément de Saint Marq, bevelhebber van de Compagnie des Ouvriers et d'Aérostiers du Génie, het eerste vliegtuig voor dit legeronderdeel via de vliegschool van Jules de Laminne. Bij Jules de Laminne werden ook de verdere vliegeniers opgeleid. Op 1 mei 1911 startte het leger zijn eigen vliegschool te Brasschaat. Op 16 april 1913 kregen de militaire vliegers hun eigen legeronderdeel, de Compagnie d'Aviateurs. Toen België bij de Eerste Wereldoorlog werd betrokken bestond het onderdeel uit vier escadrilles, uitgerust met diverse typen Farman-Jero-machines en één vrijwilligersescadrille met pioniers als Jan Olieslagers en Jules Tyck. De Compagnie werd in maart 1915 omgedoopt tot: Militair Vliegwezen; het was toen uitgebreid tot zes squadrons. De Spad was één van de gebruikte toestellen. Vlak voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog bestond het Militaire Vliegwezen uit drie actieve Luchtmacht-regimenten, met in gebruik: de Renard R-31, de Fiat CR42, de Hawker Hurricane, de Gloster Gladiator, de Fairey Fox en de Fairey Battle. Gedurende de Tweede Wereldoorlog was het Militaire Vliegwezen actief als Belgische Luchtvaartsectie binnen de Royal Air Force. Mettertijd werden de jachtvliegtuigen vervangen door meer moderne vliegtuigen zoals de Republic F-84 Thunderstreak, de CF-100 Canuck, de Hawker Hunter, de Lockheed F-104 Starfighter, de Mirage 5 en tenslotte de huidige Lockheed Martin F-16 Fighting Falcon. Ook de transport- en trainingsquadrons hebben eenzelfde ontwikkeling ondergaan, maar met een kleiner aantal vliegtuigtypen. Bij de invoering van de eenheidsstructuur op 2 januari 2002 is de naam gewijzigd in Luchtcomponent. De invoering van de eenheidsstructuur had tot gevolg dat de zelfstandige machten een deel van hun bevoegdheden overdroegen naar verschillende centrale stafdepartementen. De dagelijkse leiding van de verschillende eenheden werd overgedragen naar de componenten, met de ondersectie Operaties & Training als overkoepelend orgaan. Aan het hoofd van de luchtcomponent staat de Luitenant-Generaal vlieger Gérard Van Caelenberge die in 2005 Luitenant-Generaal vlieger Michel Audrit opvolgde. Een direct gevolg voor de Luchtcomponent was dat VS1 (Hoofdkwartier Luchtmacht) en het hoofdkwartier Tactische Luchtmacht (TAF) verdwenen. Ook bracht dit de sluiting van verschillende eenheden met zich mee (20 W Sp, 21 & 22 Log W ... : Evere Noord). De vele honderden personeelsleden werden overgeplaatst. Meestal bleven ze in het Brusselse tewerkgesteld. Het operationele commando van de luchtcomponent heet tegenwoordig COMOPSAIR. Tegenwoordig zijn ook de Agusta A-109 helikopters overgeheveld van de Landcomponent naar de Luchtcomponent. Ook het 80 UAV Sqn (basis in Elsenborn, Bütgenbach) met de B-Hunter UAV behoort tot de Luchtcomponent.
|
