This HTML5 document contains 165 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

Subject Item

n64:

n65:

n2:

Subject Item

n2:

rdf:type

n45: n87: n144:

rdfs:label

Alfred Jodl Alfred Jodl Alfred Jodl

rdfs:comment

Alfred Jodl (10. toukokuuta 1890 Würzburg - 16. lokakuuta 1946 Nürnberg) oli saksalainen kenraalieversti toisessa maailmansodassa. Jodl toimi Wehrmachtin pääesikunnan eli OKW:n operaatiopäällikkönä ja Wilhelm Keitelin sijaisena. Alfred Jodl was a German military commander, attaining the position of Chief of the Operations Staff of the Armed Forces High Command during World War II. Dr. Helen Magnus was in the room when he surrendered because Dwight D. Eisenhower refused to be in the same room with him. Alfred Gustav Jodl, geboren als Alfred Baumgärtler (Würzburg, 10 mei 1890 – Neurenberg, 16 oktober 1946) was een Duits generaal. Zijn vader, Alfred Jodl, een artillerieofficier, was niet met zijn moeder, Therese Baumgärtler, gehuwd omdat de boerendochter niet paste bij de stand van een Beierse officier. Het paar huwde pas in 1899, nadat de vader de militaire dienst verlaten had. Vanaf het huwelijk droeg Alfred ook de naam Jodl. Jodl groeide samen met zijn jongere broer Ferdinand op. Het echtpaar Jodl kreeg ook nog drie meisjes, die echter allen jong stierven. } Alfred Josef Ferdinand Jodl (; 10 May 1890 – 16 October 1946) was a German military commander, attaining the position of Chief of the Operations Staff of the Armed Forces High Command (Oberkommando der Wehrmacht, or OKW) during World War II, acting as deputy to Wilhelm Keitel, and signed the unconditional surrender of Germany as a representative for German president Karl Dönitz. At Nuremberg he was tried, sentenced to death and hanged as a war criminal, although he was later exonerated by a German court. Alfred Jodl (10 May 1890 – 16 October 1946) was a Germany military commander, attaining the position of Chief of the Operations Staff of the Armed Forces High Command (Oberkommando der Wehrmacht, or OKW) during World War II, acting as deputy to Wilhelm Keitel. He was one of Adolf Hitler's close henchmen through much of the war. He was convicted of war crimes at Nuremberg, and hanged. Alfred Jodl was born out of wedlock as Alfred Josef Ferdinand Baumgärtler in Würzburg, Germany, the son of Officer Alfred Jodl and Therese Baumgärtler, assuming the surname Jodl upon his parents' marriage in 1899. He was educated at Cadet School in Munich, from which he graduated in 1910. General Ferdinand Jodl was his younger brother. The philosopher and psychologist Friedrich Jodl at the University of Vienna was his uncle. After schooling, Jodl joined the army as an artillery officer. During World War I, he served as a battery officer on the Western Front from 1914–1916, twice being wounded.

owl:sameAs

dbr:Alfred_Jodl

n42:

Mentioned in "Requiem"

dcterms:subject

n8: n10: n12: n15: n33: n36: n41: n44: n49: n56: n63: n69: n73: n75: n76: n81: n83: n84: n85: n90: n93: n94: n95: n96: n98: n99: n100: n102: n103: n104: n105: n107: n109: n111: n117: n119: n125: n129: n133: n134: n136: n142: n143: n146: n147: n148: n149: n155: n159: n166:

n82:

Direct Contemporary reference

n122:

Man

n137:wikiPageUsesTemplate

n138:

n39:wikiPageUsesTemplate

n40: n78: n97: n118: n121: n150:

n3:wikiPageUsesTemplate

n4: n6: n16: n23: n37: n38: n50: n66: n67: n68: n70: n79: n132: n145: n153: n160:

n60:wikiPageUsesTemplate

n61: n62:

n19:wikiPageUsesTemplate

n20: n27: n35: n59: n71: n154: n156: n162: n164:

n53:wikiPageUsesTemplate

n54:

n106:

Würzburg, Germany

n141:

1910

n115:

Various

n108:

1890-05-10

n47:

n48:

n57:

Alfred Josef Ferdinand Baumgärtler

n13:

n14:

n30:

Nuremberg, Germany

n80:

Generaloberst

n114:

Nuremberg, Germany

n88:

n89:

n43:

Deceased

n139:

n140:

n26:

Irma Gräfin von Bullion , Luise von Benda

n135:

Wehrmacht

n9:

Alfred Jodl Alfred Josef Ferdinand Jodl

n101:

*His SHINY bald pate *Objecting to Hitler's plans *His suggestions never being accepted by Hitler *Attempting to rebel against Hitler *Working and arguing with Fegelein *Dying by Hitler's Pencil of Doom and later coming back to life

n29:

Alfred Jodl

n58:

General Alfred Jodl Alfred Jodl in the Hitler Planning Scene, ready to object to a plan.

n86:

Nazi-Duitsland

n112:wikiPageUsesTemplate

n113:

n77:

300

n52:

Würzburg, Germany

n74:

Human

n161:

Alfred Jodl

n158:

200

n22:

Execution by Hanging

n127:

n128:

n157:

1946-10-16

n130:

n131:

n167:

250

n11:

*World War I *World War II

n120:

1946-10-16

n31:

n32:

n18:

Wehrmacht, Oberkommando der Wehrmacht

n21:

Wehrmacht general - Generaloberst Prisoner Soldier, General

n5:

Alfred Josef Ferdinand Jodl

n110:

Male

n163:

1890-05-10

n46:

Unrevealed 1946

n116:

Jodl signature.png

n17:

1890

n123:

n124:

n126:

Neurenberg

n28:

1946-10-16

n34:

Würzburg

n72:

Chef Operaties van het Oberkommando der Wehrmacht

n165:

1890-05-10

n51:abstract

Alfred Jodl was born out of wedlock as Alfred Josef Ferdinand Baumgärtler in Würzburg, Germany, the son of Officer Alfred Jodl and Therese Baumgärtler, assuming the surname Jodl upon his parents' marriage in 1899. He was educated at Cadet School in Munich, from which he graduated in 1910. General Ferdinand Jodl was his younger brother. The philosopher and psychologist Friedrich Jodl at the University of Vienna was his uncle. After schooling, Jodl joined the army as an artillery officer. During World War I, he served as a battery officer on the Western Front from 1914–1916, twice being wounded. Jodl's appointment as a major in the operations branch of the Truppenamt in the Army High Command in the last days of the Weimar Republic put him under command of General Ludwig Beck, who recognized Jodl as "a man with a future", although it was only on September 1939 that Jodl met with Adolf Hitler for the first time. During the Battle of Britain, Jodl was optimistic of Britain's demise and on 30 June 1940 wrote "The final German victory over England is now only a question of time." He was injured during the 20 July plot of 1944 against Hitler. Because of this, Jodl was awarded the special wounded badge alongside several other leading Nazi figures. He was also rather vocal about his suspicions that others had not endured wounds as strong as his own, often downplaying the effects of the plot on others. At the end of World War II in Europe, Jodl signed the instruments of unconditional surrender on 7 May 1945 in Reims as the representative of Karl Dönitz. At the Nuremberg Trials he was tried, convicted, sentenced to death and hanged as a war criminal. Alfred Gustav Jodl, geboren als Alfred Baumgärtler (Würzburg, 10 mei 1890 – Neurenberg, 16 oktober 1946) was een Duits generaal. Zijn vader, Alfred Jodl, een artillerieofficier, was niet met zijn moeder, Therese Baumgärtler, gehuwd omdat de boerendochter niet paste bij de stand van een Beierse officier. Het paar huwde pas in 1899, nadat de vader de militaire dienst verlaten had. Vanaf het huwelijk droeg Alfred ook de naam Jodl. Jodl groeide samen met zijn jongere broer Ferdinand op. Het echtpaar Jodl kreeg ook nog drie meisjes, die echter allen jong stierven. Hij volgde vanaf 1903 een opleiding als cadet, die hij in 1910 voltooide. Tijdens de Eerste Wereldoorlog vocht hij in het Beierse leger. Hij bereikte de rang van luitenant. Na de oorlog trok hij zich uit het leger terug en studeerde voor arts. Later keerde hij naar het leger (Reichswehr) terug en werd Chef van de Operatieve Afdeling van de landmacht. Zijn eerste kennismaking met Adolf Hitler dateerde uit 1923. In 1935 werd hij generaal-majoor van de Deutsche Wehrmacht. Hiermee zou hij tijdens de Tweede Wereldoorlog de machtigste persoon van de Duitse landmacht zijn. Als lid van de NSDAP (Nationaal-Socialistische Duitse Arbeiderspartij) was hij een aanhanger van Hitler en zijn politiek van herbewapening. Hij was de Chef Operaties binnen het OKW waar hij een belangrijke rol speelde tijdens de militaire veldtochten in met name de Balkanlanden en de Sovjet-Unie. In januari 1944 werd Jodl kolonel-generaal. Jodl was aanwezig bij de stafvergadering van Hitler in Rastenburg, waarbij kolonel Claus von Stauffenberg een (mislukte) aanslag op Hitler pleegde. Jodl raakte gewond, maar herstelde snel. Na de zelfmoord van Hitler was Jodl één van de belangrijkste onderhandelaars (samen met admiraal Von Friedeburg) die grootadmiraal Karl Dönitz (het nieuwe staatshoofd) naar de Geallieerden zond om over de wapenstilstandsvoorwaarden te praten. Op 7 mei 1945 ondertekende kolonel-generaal Jodl te Reims (Frankrijk) de Duitse capitulatie. Na de capitulatie vloog Jodl naar Flensburg terug waar de Duitse regering van Dönitz haar zetel had. Op 13 mei, na de arrestatie van generaal-veldmaarschalk Wilhelm Keitel, werd hij door Dönitz aangesteld als laatste hoofd van het OKW (opperbevel). Op 23 mei 1945 werd hij, net als de andere leden van de Flensburgregering gearresteerd. Tijdens het Proces van Neurenberg werd Jodl op vier punten aangeklaagd en daarop schuldig bevonden. Op 10 oktober 1946 werd hij ter dood veroordeeld. Zijn veroordeling was - ook onder de Geallieerden - omstreden: de Franse rechter Henri Donnedieu de Vabres noemde zijn veroordeling een gerechtelijke dwaling. Jodls vraag om - zoals het voor militairen gebruikelijk is - door een vuurpeleton geëxecuteerd te worden - werd afgewezen. Op 16 oktober, rond 2 uur morgens, werd hij opgehangen. Zijn laatste woorden waren: "Ik groet U, mijn Duitsland". Zijn lijk werd nog diezelfde dag onder de schuilnaam 'Archibold K. Struthers' verast, tegen middernacht werd de as in de Isar verstrooid. In maart 1953 oordeelde een Duitse arbitrale commissie dat hij zich niet schuldig had gemaakt aan oorlogsmisdaden maar slechts zijn plicht had gedaan en daarbij geen oorlogsmisdaden had begaan. Zijn verbeurd verklaarde bezit werd aan zijn weduwe teruggegeven. Later, in september van dat jaar, werd onder druk van de Amerikanen het advies van de commissie door de Beierse minister voor politieke bevrijding herroepen. Op het kerkhof van Fraueninsel im Chiemsee is er een grafkelder van de familie Jodl met een gedenksteen voor de Generaloberst zelf, een tweede voor zijn eerste vrouw Irma Gravin von Bullion (1885-1944), een derde voor zijn tweede vrouw Luise von Benda (1905-1998), en een vierde voor zijn jongere broer Ferdinand (1896-1956) en diens vrouw. } Alfred Jodl was a German military commander, attaining the position of Chief of the Operations Staff of the Armed Forces High Command during World War II. Dr. Helen Magnus was in the room when he surrendered because Dwight D. Eisenhower refused to be in the same room with him. Alfred Jodl (10. toukokuuta 1890 Würzburg - 16. lokakuuta 1946 Nürnberg) oli saksalainen kenraalieversti toisessa maailmansodassa. Jodl toimi Wehrmachtin pääesikunnan eli OKW:n operaatiopäällikkönä ja Wilhelm Keitelin sijaisena. Alfred Josef Ferdinand Jodl (; 10 May 1890 – 16 October 1946) was a German military commander, attaining the position of Chief of the Operations Staff of the Armed Forces High Command (Oberkommando der Wehrmacht, or OKW) during World War II, acting as deputy to Wilhelm Keitel, and signed the unconditional surrender of Germany as a representative for German president Karl Dönitz. At Nuremberg he was tried, sentenced to death and hanged as a war criminal, although he was later exonerated by a German court. Alfred Jodl (10 May 1890 – 16 October 1946) was a Germany military commander, attaining the position of Chief of the Operations Staff of the Armed Forces High Command (Oberkommando der Wehrmacht, or OKW) during World War II, acting as deputy to Wilhelm Keitel. He was one of Adolf Hitler's close henchmen through much of the war. He was convicted of war crimes at Nuremberg, and hanged.

Subject Item

n91:

n92:

n2:

Subject Item

n24:

n25:

n2: