| rdfs:comment | - Lythari sind eine besondere Art von Lykanthropen. Im Gegensatz zu den Werwölfen, mit welchen sie oft verwechselt werden, neigen sie nicht von Natur aus zum Bösen. Man erkennt sie daran, dass sie sich in eine echte Wolfsgestalt verwandeln und nicht, wie bei anderen Lykanthropen üblich, in ihrer verwandelten Form auch Merkmale der natürlichen humanoiden Gestalt behalten. Sehr viele von ihnen sind in ihrer humanoiden Gestalt Wildelfen, weshalb man fälschlicherweise annimmt, dass ausschließlich Wildelfen Lythari werden können.
- thumb|250px|LythariSamotnicze lythari, nazywane pośród leśnych elfów srebrnymi cieniami (ang. silver shadows) to likantropy, elfy które mogą przyjąć postać wilka. W zwierzęcej postaci ci zmiennokształtni wyglądają jak bardzo duże, piękne wilki o srebrnym lub blado-szarym futrze. Rozmiarem dwukrotnie przewyższają zwyczajne wilki, zarówno pod względem wysokości jak i długości co oznacza, że lythari w wilczej formie mierzy około 120 cm, przy długości ciała dochodzącej do 3 metrów. W błękitnych lub brązowych oczach wyraźnie tli się iskra inteligencji, a ich obecność nie powoduje uczucia zagrożenia lub okrucieństwa, wręcz przeciwnie wzbudzają sympatię i poczucie bezpieczeństwa. Elfia postać także jest bardzo piękna, nawet jak na standardy urodziwych elfów. W tej formie ich oczy są bardzo jasne,
|
| abstract | - Lythari sind eine besondere Art von Lykanthropen. Im Gegensatz zu den Werwölfen, mit welchen sie oft verwechselt werden, neigen sie nicht von Natur aus zum Bösen. Man erkennt sie daran, dass sie sich in eine echte Wolfsgestalt verwandeln und nicht, wie bei anderen Lykanthropen üblich, in ihrer verwandelten Form auch Merkmale der natürlichen humanoiden Gestalt behalten. Sehr viele von ihnen sind in ihrer humanoiden Gestalt Wildelfen, weshalb man fälschlicherweise annimmt, dass ausschließlich Wildelfen Lythari werden können.
- thumb|250px|LythariSamotnicze lythari, nazywane pośród leśnych elfów srebrnymi cieniami (ang. silver shadows) to likantropy, elfy które mogą przyjąć postać wilka. W zwierzęcej postaci ci zmiennokształtni wyglądają jak bardzo duże, piękne wilki o srebrnym lub blado-szarym futrze. Rozmiarem dwukrotnie przewyższają zwyczajne wilki, zarówno pod względem wysokości jak i długości co oznacza, że lythari w wilczej formie mierzy około 120 cm, przy długości ciała dochodzącej do 3 metrów. W błękitnych lub brązowych oczach wyraźnie tli się iskra inteligencji, a ich obecność nie powoduje uczucia zagrożenia lub okrucieństwa, wręcz przeciwnie wzbudzają sympatię i poczucie bezpieczeństwa. Elfia postać także jest bardzo piękna, nawet jak na standardy urodziwych elfów. W tej formie ich oczy są bardzo jasne, w błękitnym lub zielonym kolorze, a włosy są zawsze srebrne. Ich skóra jest blada i prawie zawsze są nieznacznie wyżsi od podrasy z której się wywodzą. Lythari ubierają się w stroje z futer, skóry i innych podobnych materiałów, noszą biżuterie wykonaną z kości, piór i innych zbliżonych przedmiotów. Cały styl ubioru wygląda niecodziennie i "starożytnie", tak jak stroje antycznych leśnych elfów. Są one rzadko spotykane przez kogokolwiek, nawet przez leśne czy dzikie elfy żyjące w głuszy. Lythari nie produkują jakichkolwiek metalowych przedmiotów, pracując jedynie w naturalnych materiałach. Ich schronienia to nic więcej niż szałasy czy lepianki. Lythari żyją w rodzinnych stadach, których liczebność może dochodzić do 30 członków, w takim przypadku co najmniej kilkoro z nich to dzieci i podrostki. Ich niewielka liczba sprawia, że swoją obecnością nie zakłócają naturalnej równowagi dziczy. Społeczność lythari nie posiada formalnych przywódców, wolą oni żyć razem wolni, podejmują ważne decyzje wspólnie. Choć Lythari są rasą spokojną, nieśmiałą i miłującą pokój, to nie przeszkadza im to polować na różne zwierzęta, takie jak jelenie, króliki czy dziki. Nigdy jednak nie zabijają dla zabawy czy sportu, tylko aby przeżyć, a do tego nie polują nigdy na inteligentne istoty. Większość przedstawicieli tej rasy to myśliwi więc spotkany przypadkowo osobnik będzie prawie na pewno łowcą. Czaromioty tej rasy są rzadkie, a jeśli już się zdarzają to są to zazwyczaj kapłani leśnych bóstw. Czczą one głównie Rillifane Rallathil, lecz darzą szacunkiem całe Seldarine. Wielkim poważaniem i często czcią otaczają również Tytanię i Oberona ze Świętego Dworu. Lythari rozmnażają się na dwa sposoby. Para tych likantropów może mieć dziecko, które również będzie przedstawicielem tej rasy, lub mogą przekazać swój dar innemu elfowi. Przekazanie daru likantropi nie może odbyć się przypadkiem, w tym przypadku wymaga to zgody obu stron oraz odprawienia złożonego rytuału w trakcie którego lythari pod postacią wilka przekazuje ceremonialnym ugryzieniem dar. Znamię po ukąszeniu pozostaje na całe życie nowego lythari. W postaci zwierzęcej, lythari z łatwością mogą komunikować się z wilkami, natomiast jako elfy mówią elfickim i niekiedy wspólnym. Są one akceptowane i darzone szacunkiem przez watahy normalnych wilków, pozostają po za stałą hierarchią stada. Złe wilcze istoty, takie jak worgi czy wilkołaki (a także istoty podobne do łakowilków) również instynktownie wyczuwają naturę lythari, lecz starają się nimi rządzić lub zabić. W przeciwieństwie do zwyczajnych wilkołaków, lythari brzydzą się walką i rozlewem krwi. W razie potyczki wolą uciec niż walczyć, chyba że chodzi o ochronę bliskich, wtedy nieustraszenie stają w obronie towarzyszy. Jako zwierzęta atakują kłami i pazurami, zaś w elfiej formie używają tradycyjnych broni tej rasy. Lythari mogą swobodnie przemieniać się z jednej postaci w drugą, niezależnie od pory dnia czy fazy księżyca i nie ma znaczenia czy ich likantropia jest wrodzona czy nabyta.Tak jak zwyczajne wilkołaki, można je zranić jedynie srebrną i magiczną bronią. Prócz tego mają wszelkie cechy elfów. Niewielkie grupy lythari żyją w lasach Evermeet, można je również spotkać czasami w innych częściach Faerunu. Większość jednak przeniosła się na inne plany sąsiadujące z Zapomnianymi Krainami. Śpiewka niesie, że w sercach pradawnych puszcz Torilu istnieją ukryte bramy prowadzące do osad tej rasy, z przejść tych korzystać mają te osobniki, które przeprawiają się regularnie między światami.
|
